JOHAN DEJONG
Er staat een huis te koop in De Rijp
Oktober 1976. Wij waren op zoek naar een
huis dichter bij mijn nieuwe werk in de Wij-
dewormer en toen sprong deze adverten
tie in het oog/huis te koop in De Rijp'. "De
Rijp, zei ik, waar ligt dat en hoever is het van
Wijdewormer?" Ik had werkelijk geen idee
en er toen nog nooit van gehoord, erg hè?
De Rijp, de plaats waar ik nu al verreweg
de meeste tijd van mijn leven heb doorge
bracht. Op dat moment weet je niet dat zo'n
advertentie je leven gaat veranderen.
Ik ben geboren en getogen in een klein
dorp ten zuiden van Amsterdam, Nes a/d
Amstel, een dorp met zo'n 800 inwoners.
Het Noord-Hollands kanaal was toch een
soort barrière of grens waar je niet zomaar
overheen ging in die tijd. Ja, ik mocht soms
met mijn vader mee, hij ging wekelijks naar
de veemarkt in Purmerend om vee te ver
handelen. Eerst ging hij met de veeboot
mee en later mochten we meerijden met
de veerijder. Die reed toen over de Schel-
lingwouderbrug om in noordelijk Noord-
Holland te komen, omdat de huidige tun
nels nog niet waren aangelegd. Dat was wel
zo'n beetje het enige reisgenot wat ik me als
kind kan herinneren.
Maar goed, in 1976 was ik een periode wer
keloos en ik had nieuw werk gevonden in
de Wijdewormer. In die tijd woonde ik in
Wilnis, en een knelpunt was de afstand die
ik dagelijks moest afleggen naar de Wijde
wormer. Ik moest daar ook nog 's morgens
om 05.30 uur beginnen, maar daar had ik
me niet door laten weerhouden. Er moest
immers gewerkt worden, zo ben ik wel op
gevoed. Dus dat betekende dagelijks een
lange reistijd of gaan verhuizen. We hebben
voor het laatste gekozen, omdat die afstand
op den duur toch een vervelend wordt met
die lange werkdagen. Dus gingen we
op zoek naar een huis in de buurt en
zo kwam de advertentie van het huis
in De Rijp in beeld.
Het was in een tijd dat de huizen
prijzen stormachtig omhoog gin
gen en dat een huis kopen of ver
kopen eerder een kwestie van uren,
hooguit dagen was. Er was meer
vraag dan aanbod leek het wel, en
de doorstroming ging ook sneller.
Zo ook bij ons, op een zaterdagmid-
