nen.Toch valt dit gebouwtje uit 1918 ruim
binnen de periode waarmee men begon
om deze bouwwerken op te sieren met
dergelijk bouwkeramiek.
Een verklaring lijkt te zijn dat het op een
gegeven moment een kwestie werd van
óf een naamtableau óf de haan- en hond
tegels, maar niet meer allebei. Een va
lide reden hiervoor is giswerk, maar het
zou zomaar een financiële achtergrond
kunnen hebben gehad. Dit zou ook kun
nen verklaren dat men later helemaal
afstapte van de naamtableau's, daar zit
behoorlijk meer werk aan dan aan twee
tegeltjes inmetselen. Bovendien stond
de stroomleverancier vaak al op de sta
len toegangsdeuren. In latere jaren, toen
de energiebedrijven elkaar in een razend
tempo opvolgden (ContiNuon, Nuon, Li-
ander,TenneT), ging men over op stickers.
In Warder - vlak onder de rook van Oost
huizen - staat een variant uit 1916 met
nog wel alles erop en eraan. Op dit elek
triciteitshuisje is boven de deur een geel
naamtableau ingemetseld met daarop de
letters K.E.M.. Links en rechts van de deur
de tegels met daarop de haan en de hond.
Waarschijnlijk een van de laatste K.E.M.-
huisjes voor de inlijving bij het P.E.N. Veel
van deze trafohuisjes (zoals ze ook wel
genoemd worden) kregen later de status
van Rijksmonument.
De manier van inmetselen verschilde ook.
Sommige waren gelijk af met het metsel
werk, anderen lagen iets verdiept of had
den zelfs een rol laagje erboven en/of een
schuin gemetselde dorpel er onder. Iets
wat mooi te zien is op de afbeelding op de
pagina hiernaast. Ook de plaats waar ze in
gemetseld werden verschilde. Bij sommige
huisjes was dit aan weerszijden van de
deur, maar heel vaak ook op de hoek van
twee muren. De haan en de hond 'kijken'
Penhuisje aan de Dorpsstraat Graft.
