ZOGING DAT..
Vroeger was het heel normaal om niet achter, maar in de kerk begraven te worden. Als het kon
zo dicht mogelijk bij het altaar, want zo werd geredeneerd, dan lag men dichter bij de Heer.
Lucratieve handel voor de kerk, want wie rond het altaar lag, had de duurste plek, en de prij
zen daalden pas naargelang de afstand groter werd. Wie er zelf een einde aan had gemaakt,
werd flink op afstand gehouden, en vroeg gestorven, ongedoopte kinderen gingen 'onder
de heg', want ook zij mochten niet in gewijde grond liggen.
Door de bevolkingsgroei kreeg men in de zeventiende eeuw te kampen met ruimtegebrek.
Geruimd werd er niet, dus de kerken raakten (ondergonds) overvol. Daar kwam nog eens
bij dat het begraven in de kerk niet altijd even zorgvuldig gebeurde. Door het herhaaldelijk
oplichten van de stenen, grafstenen even goed aan. Het gevolg was dat het op warme da
gen niet altijd even fris rook in zo'n kerk.
