I nb. Best lastig dus, die bouw, en daarna perma nent zo'n mast op het land. Maar het P.E.N. trok de knip en hield zo iedereen tevreden. Zo werd schade ook relatief snel afgehan deld. Toen bij het afhangen van de draden een (veel te) zware vrachtwagen het wegdek van het Haviksdijkje in Grootschermer aan gort reed, mochten de manschappen van Woestenburg in de herfst van 1969 uitrukken om dit weer in orde te brengen. De rekening, bijna tienduizend gulden, werd (al) in maart 1970 - zonder slag of stoot - voldaan. Toch heeft Grootschermer (naast de horizon vervuiling) nog een blijvend litteken opgelo pen: de stalen ophaalbrug in het Zuideinde werd geramd door een betonmixer van de mastenbouwers en onherstelbaar bescha digd. Natuurlijk is ook dit vergoed, maar vreemd genoeg is deze brug nooit hersteld of herbouwd. Tot juli dit jaar moest men het in Grootschermer met een plat, betonnen exemplaar doen. Smalspoor, geïmproviseerde bruggen en stophout. De feitelijke bouw in de Eilandspolder Toen alle bezwaren waren weggewuifd, kon de bouw beginnen. Dit deed men bij het zogenaamde opstijgpunt in Oterleek, in mei 1967. Waar nu benzinestation 'De Poel' staat, op de grens van Graft en De Rijp, was toen een open plek. Bij de firma Visser Smit, ook hier verantwoordelijk voor het hei- en grondwerk, hadden ze hun oog laten val len op deze plek. Er kwam een directiekeet te staan en een woonwagen, waar Dirk Verveer - een van uitvoerders - samen met zijn vrouw (tijdelijk) in ging wonen. Nu kij ken we daar misschien een beetje vreemd tegenaan, maar in die tijd was het heel ge bruikelijk dat er iemand (meestal een jon ge man zonder achterban) permanent op het werk was. Deels voor bewaking, deels om contact te houden met de thuisbasis in (dit geval) Papendrecht. De rest van de manschappen zat in een voormalige nota riswoning in Purmerend en bij café Oude- jans hadden er ook nog een paar onderdak gevonden. Het waren lange werkdagen (soms wel tot tien uur 's avonds), maar op vrijdag werkten ze tot twaalf uur, waarna iedereen - behalve Dirk Verveer - naar huis ging. In de Schermer ging het allemaal nog heel eenvoudig. Een mobiele heistelling, ge monteerd op een bulldozer kon rijden op de relatief harde Schermergrond, en via een dieselloc op smalspoor, werd het ma terieel aangevoerd. Maar eenmaal aange komen bij Grootschermer moest toch echt plan B uit de kast gehaald worden. On- 13

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 13