begon te verliezen, of misschien wilde hij wat anders gaan doen. De werkelijke reden is onbekend. In ieder geval sloeg de uitba ter van De Jonge Ruiter direct toe. Hij kocht het pand en verkocht het al snel weer door met het beding dat er geen café meer in ge vestigd mocht worden. Vanaf dat moment was De Jonge Ruiter heer en meester in Grootschermer. Het huis werd opgeknapt, en op verzoek van de gemeente werd er 2 meter van de voorgevel afgehaald, zodat het niet meer pal aan de weg stond. In de oude situatie had de voorgevel een deur, met aan twee kanten een raam. Er voor in de plaats kwam een groot winkelraam met rechts een deur een verlaagde, betonnen vloer waardoor (helaas) de kruipruimte verdween. De oude, houten zijwanden met de staanders onder de moerbalken verdwenen ook en er kwa men gemetselde muren. En zo ging het huis weer een nieuwe toekomst tegemoet, deze keer als fietsenwinkel en de schuur achter als werkplaats. Hoe lang dit zo ge weest is, weet ik niet, maar de volgende bestemming was een zaak in huishoude lijke artikelen. Binnen stond een ijskas, wat een regelrechte trekpleister was voor de schoolgaande jeugd. In een niet nader aan te geven periode is er nog een stuk aan de schuur gebouwd, zodat de toenmalige be woner zijn Messerschmitt (een heel smal, driewielig autootje voor 2 personen) door de steeg kon rijden en onder deze uitbouw kon parkeren, iets wat met een normale auto onmogelijk zou zijn geweest. Na de koop had ik voor mijn ouders al het een en ander veranderd. Het winkelraam eruit en twee ramen, in stijl, weer terugge zet. Ook werd de winkeldeur omgebouwd tot normale deur, werd er een entree inge metseld en een nieuwe keuken geplaatst. Buitenom alle overbodige uitbouwsels ge sloopt en van het met puin volgestorte erf een gezellige tuin gemaakt. Wij hebben, zoals beschreven, alles weer dunnetjes overgedaan en van deze voor malige slagerij, dorpskroeg, fietsenwinkel en winkel in huishoudelijke artikelen, weer een prima leefhuis gemaakt. We genieten nog dagelijks van het mooie uitzicht en gaan vanaf het voorjaar weer lekker met een bootje de Eilandspolder in. Toch zal het misschien niet ons laatste huis zijn. Mogelijk gaan we in de toekomst weer terug naar De Rijp waar mijn vrouw gebo ren is, en ik 12 jaar met veel plezier heb ge woond. Dus wie weet weer een nieuw huisavon- tuur..? LucPostma Ik geef de pen door aan Johan de Jong Het huis zoals het er heden ten dage uitziet. 54

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 54