Koppen voor de laag weg. v.l.n.r. Henk Poel, Cor Hooiveld en Piet Poel.
bollenbedrijf.
Zoals eerder opgemerkt kwam in 1973 zoon
Peter in het bedrijf, en met zijn komst werd
begonnen met de broeierij. Vijf jaar later
trad Louis toe. Er kwam een einde aan de
samenwerking met Henk. Hij zette de vee-
houderijtak voort. Door de op handen zijn
de schaalvergroting zou de combinatie van
bollen en koeien op organisatorische vlak
te veel problemen geven. In datzelfde jaar
kwam er een tweede kas en een koelcel bij,
en kreeg het bedrijf een nieuwe naam: Fir
ma P. Poel Zonen. De komst van Marcel in
het bedrijf, in 1986, gaf deze naam nog extra
betekenis. Het gaf Piet Poel de gelegenheid
een stapje terug te doen en zijn aandeel aan
Marcel over te dragen.
In 1996 werd er opnieuw in de broeierij ge
ïnvesteerd: eerst met de bouw van nog een
kas en een plukhal, en twee jaar later met
nog een kas. Ook werd er geld gestoken in
weer een nieuwe innovatie: tulpen broeien
op water.
Beschadigingen aan een bol zijn invalspoor
ten voor schimmels en kunnen het begin
van een verrottingsproces zijn. Tenminste,
zo dacht men altijd en dus daar voorzich
tig mee omspringen is jarenlang het motto
geweest. Totdat er begin jaren negentig
iemand out of the box dacht en de bollen
als het ware op prikkers (soort spijkerbed)
plantte. De bollen, die in een met meststof
fen verrijkt laagje water staan, blijken geen
last van schimmelgroei te hebben, en het
in deze omstandigheden bijzonder goed te
doen. Inmiddels is bij Poel nu ruim 25 pro-
Bak met 'prikkers' voor de broei op water.
43
