Mélkersgerei geschrobd en geboend. werden de ketels, melkemmers en toebe horen ingeboend, waarna ze met een ont smettingsmiddel of Soda werden behan deld. Kokend water diende voor het echte schoonmaken, en het afspoelen gebeurde met leidingwater. Maar de ontwikkelingen in het veeteelt bedrijf stonden ondertussen niet stil. Het Surge-melken raakte eruit, niemand deed dit nog zo, en onderdelen werden schaars. In Purmerend, in de Breedstraat, zat Jur Kroon. Hij was ongeveer de laatste der Mo hikanen als het ging om onderdelen voor dit melksysteem. Het toebehoren van de ketels was behoorlijk aan slijtage onderhevig; te pelvoeringen, rubberen afdichtringen, kijk- glaasjes, het had niet het eeuwige leven, mede door het intensieve schoonmaken twee keer per dag. Ondanks dat was er soms post van het COZ uit Deventer, en meestal hield dat in dat er iets niet in orde was geweest met een zen ding melk. Te veel biest in de melk of iets op bacteriologisch gebied. Het betekende een lager kwaliteitskeurmerk en daar stond een geringere vergoeding tegenover. De stemming in huis kon daardoor zomaar tot onder het nulpunt zakken. Dat gold ook als er zieke dieren waren of als er een koe het loodje legde. Boeren van toen hadden een veel sterkere band met hun dieren dan te genwoordig. Koeien naar buiten Als de lente aanbrak werd het onrustiger in de stal. Erg veel zicht hadden die koeien niet naar buiten, de stalraampjes zaten daar veel te hoog voor. Toch wisten ze het op een of andere manier, en als mijn schoonvader de houten beun te voorschijn haalde, brak de hel los. Alsof het was afgesproken, begon nen ze allemaal in koor onafgebroken te loeien. Die beun diende ervoor om over de groep heen te zetten, zodat de afstap naar de stalvloer niet te groot werd. Het hele parcours dat de beesten af moesten leggen naar het weiland werd zorgvuldig afgehekt. 27

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 27