een gemèdder. Aan de andere kant moet het een geweldige revolutie zijn geweest, want vóór die tijd ging het nog met de hand. Nogmaals: ik ben geen expert, maar ik heb me laten vertellen dat je daarmee na zes koeien helemaal klaar bent, en geen polsen meer over hebt. De boxen waarde koeien instonden, waren redelijk krap bemeten. Toch moest je daar nog naast zitten om de koe aan te sluiten op de tepelhouders. Mijn schoonvader liep met melkkrukje om zijn achterste gebon den. Het ding was nog een luxe uitvoering ook, want de ene poot waarmee deze op de grond stond, was uitgevoerd met een veer. Het Texas melkstoeltje werd dit ge noemd.Toch zat je daar niet altijd even lek ker, vertelde mijn vrouw. "Je zat tussen de koe en het schot en zo'n dier kon je, zon der daar zelf erg in te hebben, zo pletten". Dat de ketels hingen onder de koe had als voordeel dat ze deze niet zomaar om kon den trappen, maar veelal gingen er span- kettingen om de achterpoten om er voor te zorgen dat je geen trap kreeg. "Koeien konden soms knap lastig zijn" vertelt mijn vrouw verder, "en sommige mocht ik ook niet melken van mijn vader". Achter de boerderij was een melkschuur, en zomerdag bij het'koeien halen', liepen ze daar als het ware vanzelf naar binnen. Er waren roodbonte en zwartbonte koeien en net als bij mensen konden sommige niet met elkaar door één deur. De melk schuur had niet van die schotten waar de koeien tussen stonden. Het was dus zaak om bepaalde koeien niet naast elkaar te zetten, wilde je niet zelf slachtoffer wor den van twee met elkaar in onmin levende dames van vijfhonderd kilo. Maar meestal ging het uit zichzelf goed, want om het maar weer even door te trekken naar men sen: wie gaat er naast iemand staan/zitten die hij of zij niet mag? Ook was het altijd uitkijken met de staar ten. 's Winters, op stal, zaten deze dan wel vastgebonden met een touwtje, maar dit gaf geen garantie om niet een in koeienst- ront gedoopte kwast van de staart in je nek te krijgen als de koe last had van één de vijfhonderd bromvliegen met wie zij win terdag noodgedwongen de stal deelde.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 25