ZOGING DAT.
Actueel als we zijn bij de Kroniek, en met
het seizoen in aantocht, gaat deze' Zo ging
dat...'over zwemmen.
Toen in 1901 de leerplichtwet van kracht
werd, gingen niet veel later ook de eerst
stemmen op om een vorm van school
zwemmen in te voeren. Het duurde ech
ter nog tot in de jaren twintig voordat de
eerste aanzet hiertoe werd gegeven. Over
dekte 'badinrichtingen' zoals ze toen ge
noemd werden, waren er nauwelijks dus
de kinderen dienden de edele zwemkunst
wel in één zomer onder de knie te krijgen.
Er werd lesgeven 'aan de hengel'zoals dat
heette. Met een tuigje en een touw aan een
stok werden de kinderen te water gelaten,
terwijl de badmeester op de kant bleef
staan. Hier kleefde wel een groot nadeel
aan: er kon geen sprake zijn van groeps
lessen, want de badmeester kon maar één
hengel tegelijk bedienen.
Pas in de jaren dertig kwam er een echte
lesmethode overwaaien uit Oostenrijk,
maar dit was nog geen aanleiding om
schoolzwemmen massaal in te voeren. Dat
gebeurde later, in de vijftiger en zestiger
jaren, wel.
Tot die tijd redde men zichzelf en was
zwemmen voornamelijk zelfstudie, hetzij
bijgestaan door ouders, hetzij door inven
tief gebruikvan hulpmiddelen.
Wat te denken van het jongetje op de
foto? We zien de Starnmeerdijk en schrij
ven het jaar 1947/48. Kennelijk heeft hij (of
zijn ouders) nog niet zoveel vertrouwen in
zijn zwemkunsten en is ervoor een simpe
le, maar doeltreffende oplossing gekozen.
De binnenband van een fiets een paar keer
om zijn middel, en pompen maar. Wel kon
je je lelijk prikken aan het ventiel, dus was
het zaak deze de goede kant uit laten wij
zen.
De fiets in de berm geeft reden te denken
dat hij de binnenband daar zojuist heeft
uitgesloopt, maar dat is niet het geval.
