Naar een woning in Amsterdam-
(oud) Zuid
Ook wij kregen een huis aangeboden om
dat we officieel bij mijn ouders inwoonden.
De eerste keer in de Watergraafsmeer, om
dat dit om verkapte inwoning bleekte gaan.
Het tweede huis was een uitgewoond, leeg-
gesloopt hok, ergens 3 hoog in Amsterdam-
West. "Mooi niet"zeiden wij bij het inleveren
van de sleutel. De ambtenaar sputterde te
gen dat het dan wel 'erg moeilijk'zou gaan
worden, maar na een week belde hij en
thousiast op dat hij een pas gerenoveerd
appartement voor ons had in de Willem Pas-
stoorsstraat in Oud-Zuid.
Nou, het viel ons niet tegen. Van binnen
was het nieuw en het maakte deel uit van
een buurt gebouwd in de Amsterdamse
School-stijl. Ik was erg gecharmeerd van
deze bouwstijl. Stijle dakhellingen, ramen
met liggende roedeverdeling en apart met
selwerk, zoals men deed met het afronden
van de hoekhuizen. Veel grappige details,
tot deuren en nummerbordjes toe. Ook in
de Spaarndammerbuurt vind je nog zo'n
buurtje met huizen als deze.
De opzet van dit type bouw destijds was om
de 'gewone man' meer kwaliteit van wonen
te geven. Origineel was het, maar of de be
woners dit ook zo beleefd hebben, blijft de
vraag.
In dit huis werd onze dochter Mischa gebo
ren en zo werd zij een echte Amsterdamse.
Er reden nog weinig auto's de straat was
breed en op het middenplein met bomen
kon ze lekker buiten spelen.
We gaan naar buiten...
Na 8 jaar hadden we het wel gehad in Oud-
Zuid op een etage, en zochten we naar een
koophuis. Het liefst buiten Amsterdam,
Ik werkte inmiddels voor mezelf als ontwer
per en had de zolder ingericht als een stu
dio, waar ik goed uit de voeten kon. Inmid
dels waren we aardig gewend geraakt aan
De Rijp en woonden er met plezier.
Tot zover..... LucPostma.
Hiermee eindigt het verhaal nog niet. In de
volgende Kroniek gaan we weer verder
Maarten Michielshof in De Rijp
in aanbouw. 7972
meer frisse lucht en ruimte. Zo kon het ge
beuren dat wij door De Rijp lopend, oog in
oog kwamen te staan met een groot bord
dat vertelde dat hier'Type Landhuizen'wer
den gebouwd. In de verkoopkeet bekeken
we de tekeningen van de nog te bouwen
huizen.
Het zag er vrij riant uit: diepe huizen, veel
ruimte, aparte keuken, en boven 3 slaapka
mers en een grote zolder. We hoefden niet
lang na te denken en kochten dit huis op
het Marten Michielshof. Het bleken, buiten
de gehorigheid, prima leefhuizen te zijn en
voor 1972 aardig van stijl. Grote raamvlakken
tot op de grond, de 'hosjes' en de muurtjes
met opgelegde balken. Jammer is/was dat
de huizen wel erg dicht bij elkaar stonden. In
eerdere plannen was dat niet zo, maar om
dat er goed op verdiend moest worden zijn
er een aantal huizen bijgetekend. Voor mijn
ouders vonden we in 1974 een huis aan het
Noordeinde van Grootschermer. Een oud
winkelpand dat we deels opgeknapt heb
ben, zodat ze ook weer lekker buiten kon
den wonen, en niet ver van ons vandaan.
55
