Verstijvingbalken en liggers. Wat is boven en wat onder? tot in de tweede helft van de 20ste eeuw volgehouden, waarna er een elektrische opwinder werd ingebouwd. Tegenwoor dig is het oude uurwerk buiten gebruik en heeft een computer haar taak over genomen. Deze krijgt een 'seintje'van de atoomklok in Duitsland en zodoende staat de klok precies gelijk. Een houten trapje leidt me naar een verdie ping hoger. Hier is het pas echt donker. Op een balk geschroefde tl-verlichting laat zien dat men dit van de gemeente uit ook vond. Ondanks de duisternis ziet het er raar uit, zo'n moderne lamp op een eeuwenoude spant. Deze ruimte is helemaal gevuld met dra gers verstijvingsliggers, balken en korbelen. Samen vormen ze een raamwerk van krui zen en liggers, die tafelementen genoemd worden. Alles is met elkaar verbonden door middel van zgn. half hout- en pengat ver bindingen. Robuust eiken, en dik zijn ze ook. Het is er te donker om de jaarringen te tellen, maar het is goed mogelijk dat dit hout nog groeide toen Columbus bezig was Amerika te ontdekken. Tussen de balken door is een smal pad naar de volgende houten trap. Hoe hoger ik kom, hoe lichter en frisser het wordt. Het klokgedeelte Via een vloergat, dat misschien 80 bij 80 cm meet, kom ik op een volledig met lood bedekt vloeroppervlak te staan. Lood, waar schijnlijk om het hout tegen de weersin vloeden te beschermen, want door de lui- gaten kijkje zo het dorp in en hebben regen en windvrij spel. Het is er een bende. Ondanks dat de lui- gaten afgesloten zijn met gaas is er allerlei nestmateriaal van vogels doorheen geval len. In een stalen frame hangen ze: de grote en de kleine klok. Grijs groene gevaartes, rijke lijk versierd vanuit de gietmal. Bij een van de twee is de onderkant wat rafelig, misschien nog het gevolg van de klokkenroof uit de Tweede Wereldoorlog, dat niet altijd even zachtzinnig ging. Als om 2 uur de klok slaat, sta ik er nog geen meter vanaf. Uit ervaring weet ik dat de klok van de katholieke kerk altijd een fractie eer der slaat, en dit geeft mij de gelegenheid mijn oren dicht te drukken. Ik zie nu ook hoe het werkt. De klokken hebben beiden een klepel, maar deze wordt voor het aan geven van de uren (en de halve uren door de kleine klok) niet gebruikt. Een externe hamer slaat op de buitenrand van de klok. Alleen bij evenementen, rouwtjes en trouw- tjes, zwaaien de klokken van links naar rechts en doen de klepels hun werk. 26

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 26