DE RIJPERTOREN
Entrci
bleef altijd dicht tegen de leitjes aanstaan.
Later ging ik gewoon zelf, vaak op het idee
gebracht doordat je er mensen op zag
lopen. Boven waren de leien, het zink- en
loodwerk volgekrast met namen en een
daar bijhorende datum van bezoek.
Maar zoals gezegd is het torenbezoek al
lang verleden tijd. Omdat men zonder be
geleiding naar boven ging, werd er bij tijd
en wijle wel eens wat gesloopt, en schepte
men er plezier in om rommel naar bene
den te gooien. Daar kwam nog bij dat we
langzamerhand in een uit Amerika overge
waaide zgn. 'sue-cultuur' zijn geraakt. De
toren kent bovenin een paar smalle trapjes
en het is er donker. Van oudsher is het zo
dat de kerk zelf, dus zeg maar het schip,
aan de kerk(enraad) toebehoort en de to
ren aan de gemeente. Deze laatste wil niet
aansprakelijk gesteld worden voor eventu
ele ongelukken, vandaar het verbod.
In september vorig jaar heb ik, met hoge
uitzondering, de toren mogen beklimmen.
Wat ik op mijn tocht naar boven tegen
kwam, is hieronder te lezen.
De toren van de Grote- of Hervormde kerk
in De Rijp is al vele jaren Verboden gebied'
voor de toerist, maar (helaas) ook voor de
Rijper zelf.
Vroeger was dat anders: beneden stond
Geert Cordes, en als je hem een gulden
in zijn hand duwde, ging de zware eiken
deur piepend voor je open. Zo ben ik er
vaak genoeg op geweest. Eerst als kleine
jongen met mijn vader. Daar
was wel wat overredings
kracht voor nodig, want hij
had - achteraf gezien en
zonder dit natuurlijk toe
te geven - behoorlijk last
van hoogtevrees. Hing ik
zelf over en tussen het
hek door, de 'ouwe Kras'
Dwarsdoorsnede van de kerk
met de etagenummers.
De eerste etages
De toren bestaat grofweg uit zes etages
en er zijn acht trappen. Drie van steen en
vijf van hout. Samen tellen ze 114 treden.
Vanuit de hal is de stenen wenteltrap te
beklimmen die uitkomt op de balustrade,
recht boven de entree. Laten we dit voor
het gemak maar de eerste verdieping
noemen. Vanaf hier is de kerk prachtig te
overzien. De gebrandschilderde ramen fil
teren de binnendringende banen zonlicht,
veelkleurig, met miljoenen dansende stof
deeltjes.
