gingen met leden aan weerszijden van
het kanaal eveneens en wel met grote re
gelmaat, voor hun bijeenkomsten in het
Heerenhuis. Onder hen de afdeling Starn-
meer en Omstreken van de Bond van
Plattelandsvrouwen, de Plattelands Jon
geren Gemeenschap en niet te vergeten
de landelijke rijvereniging en ponyclub
"Sterneo", die letterlijk met man/vrouw
en paard er gebruik van pleegde te ma
ken. Er waren ook veehouders die met
weidegrond aan beide zijden van het ka
naal, zowel als voor het melken aldaar en
het verweiden van vee, op gezette tijden
gebruik maakten van de pontverbinding.
Dat laatste was zelfs in de polderverorde
ning sinds 1874 vastgelegd en wel zoda
nig dat het kosteloos diende te gebeuren
voor allen die in het waterschap Starn-
meer en Kamerhop woonden,"denevens
voor hun knechts en werklieden en het vee
der eigenaren en bewoners wanneer zij
in diens belang van het pontveer gebruik
moeten maken".
Actie "Het volle pont"
Met hulp van leden van rijvereniging en
ponyclub is actie ondernomen onder
de titel "Het volle Pont" om als ingezete
nen van de Starnmeer een bijdrage aan
het polderbestuur te leveren voor het in
stand houden van de pontverbinding.
Dat leverde op één zaterdagmorgen een
bedrag op van tienduizend gulden aan
toezeggingen en contanten. Het vervolg
was een openbare bijeenkomst in het
Heerenhuis, waarin het polderbestuur
werd gevraagd die financiële steun te
aanvaarden en de pontverbinding te be
houden. Maar het polderbestuur zei "nee".
Dat bestuur had ook een paar supporters
die de knip op de beurs wilden houden.
Notabene een oud-ingezetene, die als
"pensionado" (vroeger noemden we zo
iemand "rentenier") al lang de polder had
verlaten.Tja, dan kun je makkelijk zeggen
dat die pont niet meer nodig is....
Hij stak een dramatisch verhaal af om te
duiden dat het voor de boeren een dure
opgaaf zou zijn de veerpont te behou
den. Zijn verhaal bestond er uit dat hij in
de crisisjaren van voor de oorlog als pen
ningmeester voor de afdeling van de Hol
landse Maatschappij van Landbouw bij
een arme boer kwam, wiens kruiwagen
in elkaar was gezakt. De arme man was
daardoor genoodzaakt de mest uit de
grup in de zinken wasteil van zijn vrouw
te scheppen en die, met haar hulp, naar
de mestbelt te sjouwen. Het was een ge
beurtenis uit de crisistijd, toen boeren
hun melk voor drie centen per liter "aan
de weg konden zetten", voor levering aan
de kaasfabriek. Een dramatisch verhaal,
vond Jan Hartog, als voorzitter van de
vergadering. "Maar het ontgaat me wat
dat met het herstellen van de pontver
binding heeft te maken", voegde hij er
droogjes aan toe.
Wel verplichtingen
Dokter Maschhaupt uit De Rijp, ook ter
vergadering aanwezig, had eveneens een
ander verhaal.
"Als apotheekhoudend huisarts heb ik pa
tiënten aan beide kanten van het kanaal
en moet ik, in gevallen van spoedeisende
hulp van de pont gebruik maken. Die is
dus wel degelijk van groot belang, voor
mij en mijn patiënten in Spijkerboor, aan
de Kanaaldijk en aan de Oudelandsdijk".
Er kwam nóg een duidelijke ondersteu
ning voor pontherstel. Die kwam van een
heer die zich al sprekende terloops bekend
maakte alsvriend van mij. Hij betoogde dat
38
