TOEN NU
Voor elke nieuwe Kroniek bezoekt onze huisfotografe Thea Kolsteeg een locatie in het
verspreidingsgebied en speurt ze naar dat ene plekje op die oude foto of prentbrief
kaart, om vast te leggen wat er allemaal is veranderd. Deze keer reisde zij af naar het
altijd mooie Driehuizen, naar de Oudelandsdijk.
Wie vanaf Grootschermer Driehuizen inrijdt, doet dat via het zgn.'arme end'. En de
andere kant - die van West-Graftdijk- wordt 'het rijke end' genoemd. Daar zijn we
deze keer.
De Oudelandsdijk loopt net als nu het lager gelegen dorp in, en het is hier niet meer
dan een karrenspoor. Pas in de jaren vijftig wordt er asfalt gelegd en wordt de dijk
ookflink verbreed.
Wanneer'Toen'gemaakt is, is een beetje nattevingerwerk. Aan de houten elektrici-
teitspalen te zien, waarschijnlijk de jaren twintig van de vorige eeuw. In ieder geval
na 1913, want de nieuwe kerk staat er al. Links van de kerk is het schoolhuis te zien
en helemaal rechts de stolpboerderij waar in de jaren dertig boer Arie Schoorl met
zijn gezin woonde. Ook het voormalige huisje van eendenfokker Piet de Groot staat
er - inmiddels aanmerkelijk vergroot - nog steeds. Het huisje daarvoor is gesloopt om
plaats te maken voor de huidige parkeerplaats naast het Klavertjesveld (en ijsbaan).
Kijken we naar'Nu' uit 2013, dan is te zien dat slopen een geliefde bezigheid lijkt te
zijn geweest in oud Driehuizen. Aan de dijk-kant is alleen het eerste huisje -waar
Jack Langenberg tot op hoge leeftijd heeft gewoond - nog te herkennen. Daarachter
is flink huisgehouden en vooral de afwezigheid van de kapitale stolp valt op. Na
derhand, in de jaren zestig, heeft de gemeente hier (niet altijd even fraaie) sociale
woningbouw toegepast. Aan de overkant, in de overtuinen, geen 'gemakshuisjes'
meer op de kant van de sloot, maar ruim baan voor staal op wielen. De kerk staat er
nog steeds, maar zit verstopt achter de bomen.
Driehuizen, een dorp in de polder.... veranderd, maar prachtig.
31
