Het huis van de familie Brandhoff stond als
het ware in een L-vorm en schermde het
achtererf met de opstallen van Berkhout
voor het zicht vanaf het Westeinde af. In
die behuizing stonden 3 bedsteden waarin
minimaal 9 mensen moesten slapen. De
woning, eigendom van de Fam. Berkhout,
werd wel eens toegeschreven aan J.A.
Leeghwater, maar daar zijn geen echte
bewijzen voor. Na een redelijk brede door
gang stond een 'schuurhuis'. Vroeger een
woonhuis waarin Jan Obee nog heeft ge
woond, maar inmiddels in gebruik geno
men door De Vries (Vlaander) om groente
schoon te maken en voor de opslag van
uien.
Op het huidige nr.30 woonde Kees Rooker
met zijn gezin. Kees Rooker was chauffeur
bij Hooijberg en de NACO. Dan komen we
het huis van fam. PietTwint alias de Meut)
tegen. Zoon Piet is de huidige bewoner
van het pand.
Dan de timmermanswerkplaats van Her
man Oudejans. Het bijzondere aan deze
werkplaats was de aparte elektrische voor
ziening, 180 volt. De schakelaar om de
stroomvoorziening op gang te brengen
bevindt zich nog steeds op nr. 34. De werk
plaats is een museum op zich. Ik zal wat
keren metalen strips op de kap van mijn ge
broken klompen hebben laten zetten.
We komen bij de tuin van Jb. Berkhout
waar groente en fruit werden geteeld.
Fruit werd algemeen op zolder gedroogd
en bewaard. Van Piet heb ik leren spitten,
met de greep wel te verstaan: eerst een geul
graven waarvan de grond weer in de achter
ste spit moest komen, de tweede "spit" kwam
in de eerste etc.. Rond 1954 is de grond
aangekocht door Rinus Roelofsen en die
heeft daar een huis laten bouwen met een
schuur in de achtertuin voor de witloftrek-
kerij.
Mevr. Boerema-Vlieg, weduwe van een
politieagent. Lange tijd heeft het boten
huis van de politie nog aan de slootkant
gestaan.
Op nr.40 familie J. Dalenberg, reeds be
schreven. De familie Van Staveren. Burge
meester Van Staveren is eind 1945 over
ledenen liet een vrouw en twee dochters
na.. In de voorpui van de woning was
bij de bouw in 1934 een gevelsteen met
kemphaan aangebracht. En daarover doet
een anekdote de ronde. Zo zou Burg. Van
Staveren eens hebben gezegd dat de gevel
steen op zijn woning niet klopte, aangezien
hij twee dochters had en er slechts één kemp
haan in de gevelsteen was verwerkt. Kort
daarna trok dr. Wegdam in het huis om zijn
praktijk uit te oefenen.
87
