UIT DE PEN VAN...
JAN PRINS
ol
Het Westeinde en de bewoners in vogelvlucht
In aansluiting op de vorige 'Uit de pen
van..'wil ik u gaarne wat vertellen over de
toenmalige bewoners.
Op nr. 1: slagerij Herman Greuter. Aan de
oostzijde de winkel,dan het woongedeelte
en tenslotte de slagerij. Zelf slachten was
heel normaal. De jeugd vond dat reuze
spannend, vooral als een varken werd ge
slacht en de jonge toekijker de blaas mee
kreeg om er een alternatieve bal van te ma
ken. De meeste indruk bij het doden van
een varken (d.m.v. een pistool met slagpen)
was het gegil. Bij een kalf of koe hoorde je
een doffe plof en dat was dat. Eén van de
oude bewoners: Gebakken bloedworst was
niet het favoriete vleesgerecht, maar ik at dat
wel op. Totdat...ik getuige was van het ma
ken van bloedworst. Het slachten op zich was
geen probleem, het bloed werd opgevangen
in een emmer en een aantal middelen toe
gevoegd. De inhoud diende goed te worden
geroerd, maar ik had nooit aan de behaarde
arm van Herman Greuter gedacht. Tot op de
dag van vandaag heb ik geen bloedworst- in
welke vorm dan ook- meer gegeten. Herman
was een enthousiast motorrijder, zelfs zo
danig dat hij op het circuit van Zandvoort
heeft meegedaan aan een race voor lief
hebbers. Ook plaatselijk liet hij zich niet
onbetuigd zoals tijdens de kermis met
een behendigheidsrace op De Meelzak
rondom het voetbalterrein en achter de
doelen langs van A.V.V..
Op nr.3: 'De Wilgenhoek', fam. Jan Zee. Het
bankwezen heeft gigantische veranderin
gen ondergaan. Met spaarboekje en cen
ten in de knip naar Dhr. Zee. Voorom of
achterom maakte niet veel uit; de zakelijke
transactie vond plaats aan de kamertafel
met handgeknoopt Perzisch kleed en ge
haakte onderzetters. Het neergelegde geld
werd nauwkeurig geteld en het resultaat
werd in het boekje bijgeschreven met een
paraaf in het speciale vakje. Als er geen an
dere klanten waren kreeg je een glas ranja
van mevr. Zee, een vriendelijke vrouw met
grijs haar in een knotje. Dhr. Zee sprak net
jes (absoluut geen Rijper accent), rustig en
bedachtzaam.
In het eerste huis even nummers) na de
Tilbrug woonde de Familie P. Taam. Dan
volgde het huis van 'Boots'Jaap Boots sr.
(met snor), zoon 'manke Piet' en een broer
van Jaap sr. die de bijnaam 'Malle Dop-
pie' had. Jaap ging met de handkar langs
de deuren om groente te verkopen, maar
ook peterolie was geen enkel probleem.
85
