Maschhaupthuisarts in De Rijp, secreta
ris mevrouw Slot-Kreb, en verder mevrouw
De Haan-Leegwater en de heren Bark, Bul-
sink, dominee Van de Ende en De Reus. Op
2 mei 1962 werd ten overstaan van nota
ris Meddens de Stichting Het Rijper Huis
opgericht. Het doel van de stichting was
sociaal-cultureel werk te bevorderen en
daartoe het verenigingsgebouw te verhu
ren aan verenigingen en groeperingen, bij
voorkeur aan die welke een sociaal-cultu
reel doel nastreefden.
Daarna zou het nog 2 jaar duren voordat
een eigen Rijper Huis gerealiseerd was.
Men wilde een grote vergader- en ver
enigingszaal, waarin een toneel, en een
kleine vergaderruimte. Er achter een ruime
gelegenheid voor botenberging voor de
kanovereniging "De Argonauten". De ver
eniging vond tot dan toe een gastvrij maar
tijdelijk onderdak in de schuur van groen
tehandelaar Brouwer. Cornelis de Jong,
toen nog architect in De Rijp, maakte pro
deo een tekening van het gebouw. Toen
nog van steen, later dacht men aan een
gebouw van hout, waarvan de inwendige
afwerking -geheel naar de geest van die
tijd- in doe-het-zelf-stijl zou geschieden.
Men dacht te kunnen volstaan met een be
groting van 12.000 gulden, ongeveer 5.500
Euro. Het streven was de helft van dat be
drag bijeen te brengen door middel van
het uitgeven van renteloze aandelen van 25
gulden per stuk, die in de jaren daarna per
jaar zouden worden uitgeloot. Een groep
enthousiaste ingewijden meldde zich on
middellijk voor die aandelen, waarbij nie
mand beneden de honderd gulden aan
deelhouder werd. De andere helft hoopte
men bij elkaar te krijgen door middel van
allerlei activiteiten, zoals een verloting, een
bazaar, collectes, enzovoort. Ook werd een
groot aantal instanties aangeschreven voor
subsidies of bijdragen. De kanovereniging
had huurrechten van de gemeente op het
stukgrond aan het Baanmanslandje, maar
droeg deze rechten over aan de Stichting
Het Rijper Huis.
Er ontstond nog onenigheid over samen
werking met de katholieken. Sommigen
katholieken voelden zich buitengesloten,
anderen toonden geen belangstelling
voor het initiatief. Weer anderen wilden
geen aandeelhouder worden als er met
de katholieken werd samengewerkt. Men
was, statutair, een algemene stichting,
maar sommigen vonden het meer een
protestante stichting. Men weigerde geen
katholieke verenigingen, maar men zat er
wel mee. Door een protestante gezind
heid kon men meer bijdragen ontvangen
van specifieke instellingen. De gemeente
stelde echter, bij monde van wethouder
Eger, dat het algemene karakter meer naar
voren moest komen, wilde de stichting
subsidie ontvangen en de grond aan het
Baanmanslandje beschikbaar krijgen. De
pastoor liet echter weten, in een gesprek
dat het stichtingsbestuur met hem had,
dat de katholieken geen behoefte hadden
aan een dergelijk gebouw.
Ondertussen liepen de diverse acties niet
zoals men had gehoopt. De bazaar le
verde maar weinig op, de loten werden
maar moeizaam verkocht en de aandelen
gingen minder snel van de hand dan ge
wenst. Het bestuur had in 1962 willen bou
wen, maar half 1963 was nog maar 5000
gulden bijeengebracht. Men onderzocht
de mogelijkheid van projectbouw, prefab-
houtbouw, en vroeg verschillende prijsop
gaven aan. Die varieerden van 11.000 tot
22.000 gulden, een groot verschil met wat
er in kas zat. Er heerste een stemming van
"we komen er nooit!". Er werd besloten aan
de gemeente subsidie te vragen en andere
fondsen werden gevraagd de bouw mo-
176
