VROEGER VERHALEN UIT DE POLDER Vroeger was het beter? Waarschijnlijk bent u een andere mening toegedaan. Vroeger was het wel anders. Hoe valt dat beter te illustreren dan door verhalen uit vroeger tijd. Verhalen uit de polder uit het begin van de 20e eeuw. De bedoeling van de publicatie is het schetsen van een tijdsbeeld. Op verzoek van de degene die de verhalen aangeleverd heeft zijn namen weg gelaten resp. veranderd. De afbeeldingen komen uit 'Holland en de Hollanders' (Ir. J.W.Raap), de personen erop hebben niets met het verhaal te maken. De operatie Jacobus (naam veranderd, DM) had een kwaal, hij liep al een tiental jaren met een breuk. Dan maak je geen grote sprongen, dus hij had de hulp van zijn dochter wel nodig. Maar zoals alle kwalen ze worden alleen maar erger. Jaren had hij de breuk in bedwang kunnen houden door het dragen van een breukband. Maar het ging niet langer zo, er moest ingegrepen worden. De dokter vertelde dat hij moest worden geopereerd. Maar hoe en waar? Ziekenhui zen waren er amper en de medische ken nis was beperkt. Er werd besloten thuis te opereren. Er was toen nog geen elektrisch licht, geen antibiotica, geen narcotiseur en geen stro mend water. Er moest geopereerd worden op de tafel bij het raam. De dokter had alleen z'n benodigdheden: verband, een zalfje en water uit de regenwaterbak. Jullie begrijpen het al, dit liep verkeerd af. De hooitijd Dat ging in opa's tijd nog primitief. Het land werd met de zeis gemaaid. Hiervoor kon je een maaier huren. De maaiers kwamen uit het oosten van het land. In Purmerend stonden die mensen ergens opgesteld, met ingepakte zeis en een zakje kleren op hun nek. Een boer kon zo rechtstreeks onderhandelen met zo'n maaier. Rooiden ze het, dan ging hij met paard en wagen mee naar huis. Ze deden zwaar werk, die maaiers. In hun arbeidsovereenkomst was meestal veel roggebrood, boter en spek ingesloten. Waar ze moesten slapen was voor hen minder belangrijk. Opa had altijd dezelfde maaier, z'n naam was Piet. Hij begon soms om drie uur half vier in de ochtend al, 's middags van één tot vijf slapen, dan nog een rukkie en weer naar bed. Was bij hem thuis de rogge rijp dan ging hij vertrekken. Dit ging zo door totdat Piet te oud werd voor dit werk. Opa heeft toen als eerste een maaimachine aangeschaft. Met het hooien was opa altijd erg zenuwachtig. Hij was altijd bang voor slecht weer en deed vaak een beroep op z'n familie als hij bang was voor regen.Toch harkte hij z'n hooi vaak te gauw bij elkaar, met gevolg: hooibroei. Het is wel gebeurd, dat de hele hooiberg moest worden leeg gepikt. Maar was het hooi thuis, dan was het feest! De bakker kwam dan met voorgewarmde bollen. Deze werden besmeerd met boter en stroop en dan maar eten, een traktatie was dat! 65

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2011 | | pagina 21