momentopname in één vlak weer te ge
ven: van wit tot zwart en alle tinten daar
tussen. Zijn portretten en stadsgezichten
roepen vaak verlatenheid en eenzaamheid
op.'Bes toont zich een romanticus, die blijft
zoeken. Hij morrelt, peutert, verbeeldt, ver
schuift, monteert en slijpt bij, in de hoop
ergens een vinger achter te krijgen, te ont
dekken of er zoiets als een diepere zin, een
onomstotelijke waarheid bestaat. Soms
dienen zich momenten aan waarop er iets
cruciaals lijkt te gaan gebeuren, waarop
het raadsel eindelijk ontsluierd zal worden.
Dat gebeurt telkens net niet, maar het
web van suggesties en suspense houdt je
gevangen.' (uit 'Peter Bes, getekend licht'.
Amsterdam, De Harmonie, 1998).
Tegenwoordig maakt Peter Bes vooral te
keningen, schilderijen, foto's en objecten.
HansTentije
Hans Tentije is geboren in 1944 in Bever
wijk, woont aan de Rechtestraat in De Rijp
en werkte als docent Nederlands. De eer
ste gedichten die Tentije schreef hadden
een politieke inslag. Zijn latere gedichten
benadrukken meer de avontuurlijke kant
van het leven. Voor de bundel 'Wat ze zei
en andere gedichten'ontving HansTentije
in 1979 de Van der Hoogtprijs en de Her
man Gorterprijs. In 2005 werd hem de Gui-
do Gezelleprijs toegekend voor de bundel
'Deze oogopslag'. Tentije is een productief
dichter. Elke twee jaar verschijnt er wel een
bundel. Als licht en donker kenmerkend
zijn voor Peter Bes dan is het niet verwon
derlijk dat er een vruchtbare samenwer
king kon ontstaan met Hans Tentije die
hetzelfde thema in beeldende woorden
uitdraagt. Enkele titels van zijn dichtbun
dels luiden immers: 'Nachtwit', 'Scheme
ringen', 'Uit zoveel duisternis', 'Wat het licht
doet'. Tussen licht en donker vertolkt deze
poëzie emoties die het leven en de dood
oproepen.
11
Grafter raadhuis
Glas-in-loodraam Grafter kerk
De Grafter kerk binnenstebuiten
Begin april werd de tentoonstelling in het
Grafter raadhuis over de verdwenen Graf
ter kerk geopend. De burgemeester trok
het doek weg en daar stonden de glanzen
de deuren nu echt bijna helemaal terug op
de plek waar ze hoorden.
Het dorp Graft bezat ooit een grote
kruiskerk met een prachtige toren. Die kerk
is in 1951 wegens bouwvalligheid gesloopt.
Fred Hoek heeft in de vorige Kroniek ge
schreven over de bouwgeschiedenis van
deze kerk.
Er rest nog de fraai gerestaureerde zer-
kenvloer met oude graven (de oudste steen
dateert van 1575!) en interieurstukken die
bewaard zijn gebleven. Die worden ten
toongesteld in het raadhuis. De bezoeker
kan de o.a. avondmaalsbekers en -schotels
bewonderen, enkele fragmenten van ge
brandschilderd glas, een in leer gebonden
Statenbijbel en enkele kleinere bijbels. De
interieurstukken bevonden zich jaren in
het oude Grafter weeshuis. Ook zijn er aar
dewerk voorwerpen te zien die in de tuin
achter het weeshuis zijn gevonden.
4