gen die zich verstopt had in een 'telefoon- I
cel' boven de sloot (de bekende huisjes in 2
De Rijp). De kogels zouden dwars door het 5
toilet zijn gegaan. r
Een paar huizen verder naar het wes- f
ten woonde Deckwitz. In de steeg tussen 1
Deckwitz en bakker Swart kon je naar ach
teren lopen en Deckwitz slachtte achter
op zijn erf geiten. Als kind maakte dat een I
enorme indruk. Het leegbloeden van de
dieren was een akelig gezicht. Het zal wel I
zo de sloot in zijn gespoeld.
De kleuterschool was niet in De Rijp,
maar voor ons niet-katholieken in Graft.
Dat was een heel stuk lopen en wij liepen
'aan het touw'. Het was een rijtje kinderen I
aan een touw.
Kleuterschool in Graft, aquarel Willem Spaarman.
Ik herinner mij nog goed dat de Doopsge
zinde kerk uit de 17s of i8e eeuw werd ge
sloopt. Er lagen stapels balken. Ik weet dat
nog zo goed omdat ik enorm mijn hoofd
stootte toen ik van een hoopje afsprong en
tegen een stuk hout aan knalde.
Na het vertrekvan buurman Zurlohe (ou
derdom) kwam Simon de Wit in de winkel.
Met de autoped van mijn nieuwe buurkin
deren ging ik als 5-jarige de buurtjes ver
kennen. Dat was voor mij een hele nieuwe
wereld, want als kind is je actieradius be
perkt tot het eigen straatje. De wereld ging
open, dankzij de autoped die ik overigens
stiekem even geleend had. Het standje
herinner ik mij ook nog heel goed.
In 1950 verhuisden wij naar Grootscher-
