Wat weet je van de houthandel van
je familie?
"Het bedrijf was al behoorlijk achteruitge
gaan, toen de gemeente Utrecht interesse
kreeg voor het terrein van De Ster en De
Bijgeval. De clou was de ligging, vlak tegen
het park Hoog-Catharijne. De gemeente
kwam met een duizelingwekkend bod en
het aanbod van een nieuw terrein om de
houthandel en zagerij naar te verhuizen.
Maar vader en zoon De Wit gingen er niet
op in. Trouwens, als ze er wel op waren
ingegaan, dan was nu het complex met
de herbouwde Ster er niet geweest. Toen
overleed pappa. Het testament kon niet
uitgevoerd worden omdat mijn broer dat
weigerde. Uiteindelijk heeft de gemeente
de grond onteigend, het terrein was te
belangrijk voor ze. De opbrengst werd
verdeeld tussen mijn broer en mij volgens
vader's testament."
"Achter het terrein van de houthandel
lag de'Indische buurt': Lombok. Een echte
volksbuurt waarvan de bewoners in 1975 in
opstand kwamen; ze hebben toen onder
meer het hek rond het bedrijf gesloopt.
Die mensen zeiden: onze kinderen heb
ben geen plaats om te spelen en hier ligt
een heel terrein braak! Uiteindelijk is er
een klein wonder gebeurd. De gemeente
ging (in 1983) om en aarzelde of ze het be
drijfsterrein wilde bebouwen of een ande
re bestemming wilde geven. Er kwam een
stichting, De Sterremolen, die de gebou
wen van de houthandel ging restaureren.
Het hele bedrijfsterrein met alle loodsen
en gebouwen, het huisje van de werfbaas
en de arbeiderswoningen bleek uniek in
Nederland te zijn. Alles was er op de molen
na; die werd herbouwd en in 1999 officieel
in gebruik genomen door Prins Claus."7
"Het was -en is- een zeer romantische
omgeving! Wijzelf hebben nooit op het
Prentbriefkaart van Houthandel De Wit aan de Leidsche Vaart rond het begin van de twintigste
eeuw. Rechts houtzaagmolen De Ster, links houtzaagmolen De Bijgeval
