Rechtestraat langs, rechtsom bereikte
je de Tweede Sloot, die er aanmerkelijk
plezieriger bij lag. Hij was breder, zodat
je er met volle riemslag in kon roeien en
het water was al minder vervuild, maar
toch nog steeds niet van dien aard datje
er ook maar aan dacht om er een duik
in te nemen.
In de verdere Eerste Sloot kwam je al
leen maar als je er moest wezen, want
die was zo mogelijk nog smaller en min
stens zo vies. Maar ook daar stonden
langs de waterkant de meest schilder
achtige bouwsels: tuinschuurtjes, plee
huisjes en soms een echt huis.
Precies bij die splitsing had buurman
Aldert Pilkes zijn helling. Hij was tim
merman, die zich helemaal in het bou
wen en dus ook onderhouden van roei
bootjes en koeienpramen had
gespecialiseerd. In de schuur
achter het huis, waarin de
prachtige tegelschouw met zijn
koperen band, die nu in het be
zit is van het Rijper Musem,
tegen de kamerwand aanhing,
maakte hij zijn producten. Die
schuur maakte op mij altijd de
indruk dat het ooit een woon
huis was geweest. Geheel van
hout gemaakt met links in de
grijsgeworden gevel een voor
deur, die bestond uit een bo
ven- en onderdeur en verder
twee grote ramen voorzien van
kleine ruitjes, zoals dat vroe
ger gebruikelijk was.
Er lag geen vloer meer in, je
liep over een hard geworden
bodem, die niet te zien was
door de vele houtkrullen, die er
op lagen en die Pilkes als een
soort vloerisolatie liet liggen.
In mijn herinnering was het er
ook nooit echt koud.
bezig te zien met het maken van een
nieuwe roeiboot. Er kwam geen teke
ning aan te pas, berekeningen werden
met een enorm potlood gemaakt op een
afvalplankje, waarbij hij voortdurend
tegen zichzelf sprak. Een enkele keer
richtte hij zich tot mij (ik zal een jaar
of 8 geweest zijn) om mij iets nader te
verklaren of om mij te vragen een ha
mer of een ander stuk gereedsachap aan
te reiken. Dat geen enkel bootje precies
gelijk was aan een ander was daarvan
het gevolg. De meesten maakte hij voor
de verhuur aan dagjesvissers, die in het
weekend uit Amsterdam kwamen en
daarom droegen alle bootjes een num
mer. Net zo als ik toentertijd de nog
weinige autos, die door de Rechtestraat
reden op het geluid uit elkaar kende,
Het was een feest om hem door Jelle Keuning
Aldert Pilkes.
Schilderij (olieverf op doek met formaat 60x40) gemaakt
36
