de rol van Fergus Wimbush speelde, hoe
hij zich ingeleefd heeft. Ingespannen
heeft het publiek naar hem geluisterd,
graag heeft hij zich gegeven voor het to
neel. Vraag het aan A. Kluft die de
rol van Robert vervulde. Toch dacht hij
zich in deze rol niet te kunnen aanpas
sen. Vraag het nu aan hem of hij er last
mee heeft gehad, dat hij er zich niet uit
kon redden. Het publiek heeft genoten
om zijn uiterlijk en om zijn vertoon. Al
les kwam bij hem tot zijn recht, op alle
guitigheden reageerde het publiek. Er
is om hem gelachen, hoe kon het an
ders, zo langzamerhand is het toch ook
een oude rot die alle kunsten en knepen
eigen is. Vraag het aan Sjane Visser en
Jaap Schreuder aan de zijkant van de Roode
Leeuw
aan Dien Visser, alles willen zij geven
om lid te zijn van Amicitia, alles doen
zij om de uitvoering goed te doen slagen.
En dan ikzelf en de soufleur. Alles
ging van een leien dakje. Vraag maar
aan Kan, de man waar zo'n avond alles
aan hangt. Ook hij kan getuigen dat het
goed gaat ondanks de weinige baten die
het oplevert. De verhouding onder de
spelers is goed. hunkerend naar de
avond om met ons allen als leden van
Amicitia voor het voetlicht te treden, om
voor het publiek te staan. Hun lach is
onze lach. hun applaus is ons voedsel en
om het geld en voor het geld zijn wij niet
te koop. Wij geven wat wij te geven heb
ben en leven daarvoor en niet anders'.
Hulpeloos voor het heiligste der hei
lige, hun eigen huis (schreuder 4)
Op twee punten ging het toch nog mis.
Jaap Schreuder verstuikte omdat hij,
vanwege de uitvoering, op klompen liep,
zijn voet bij het verzetten van de piano.
En het gezellige bal betekende voor ie
dereen een happy end 'behalve voor de
heer P. Kluft en zijn vrouw. Die waren
niet in staat in huis te komen, zoals
men denken kan onderweg lachend en
misschien wel zingend, dat heb je dan
als je zo gelukkig bent. Als je jubileum
in het publiek gevierd wordt. En alles
zo goed afgelopen is. Dan denk je dat de
hele wereld voor je open staat, dat je zo
de hemel in kan gaan. Dat je dan zo in
slaap kan vallen en zalig dromen, met
dat zalige gevoel weer voor jezelf en de
mensheid alles te hebben gegeven wat
een dilettant kan geven. Dat zo'n beroer
de sleutel je zoveel ergernis kan berok
kenen. Ja mensen dat gebeurde hier in
de nacht van 30 januari 1938. Dat twee
mensen midden in de nacht hulpeloos
stonden en niet konden door gaan in het
27
