De wind stond nogal hoog. Tot aan de
drie koningshoofden, daar begon het
te stortregenen. Even schuilen bij het
huisje daar stonden we. Het water
dat dun was liep met een straaltje van
Klerk zijn hoed, die Klerk toch. Hoe kan
dat nu zegt de voorzitter, maar toen hij
zich bukte liep het water ook van zijn
hoed af. Afijn het werd weer droog, wij
weer weg'. 'De vergadering was heel
gezellig en daarna het diner. Mej. Kan
was ongesteld, hoofdpijn, maar geluk
kig dat zakte af. Het diner was goed.
De aardappelen wel onooglijk maar te
gebruiken, de varkens cotelet heel goed,
ook de sju en snijboontjes. De sla matig,
was zanderig. De pudding met vla was
best, in een woord we hebben heerlijk
gegeten'.
De voorzitter getrouwd met een vrouw,
is dat zo'n wonder (Schreuder 2)
Schreuder spaarde zichzelf en anderen
niet in zijn notulen. Over de repetitie
op donderdag voor de uitvoering van 1
november 1936 ('Bonte avond'): En be
labberd was dat er juist op die donder
dag biljarten was en het lid Schreuder,
tevens secretaris, bleef liever bij het
biljarten en verzaakte de rederijkers
kamer. Dat was heel slecht van hem,
terwijl hij toch lid is en een rol had te
spelen. Daar kwam mej. Kluft-Kan dik
wijls tegen op en maakte zich daardoor
wel eens te zenuwachtig. Dus foei Ome
Jaap'.
De avond zelf: 'Het begin was goed.
De voorzitter die getrouwd is met een
vrouw, ja is dat zo'n wonder, die kwam
even voordat we begonnen zeggen dat
de ooievaar om het huis heen vloog en
dat hij even thuis moest blijven om de
kikker in de goot te leggen. Maar hij
kwam aanstonds niet terug. Conster
natie op het toneel, wat moet dat nou.
Hij speelt toch mee in het slippertje ook.
Nou die declamatie kon wel vervallen,
maar je zat toch met dat nastukje. De
voorstelling ging door tot dat nummer
van de voorzitter en hij was er niet.
Daar zat je, wat nou. De heer P. Kluft
treedt naar voren en zegt dames en he
ren, door omstandigheden moet het pro
gram gewijzigd worden, doordat een der
leden En waarachtig daar komt net
de kikker in de goot legger de zaal in en
wordt dan ook met een donderend ap
plaus gegroet'.
Vraag het aan Schreuder nog een
KEER LYRISCH (SCHREUDER 3)
Bij de voorbereiding van 'Polly Perkins'
uitgevoerd op zaterdag 26 september
1936 veel zieken. 'Entree 25 cent, maar
de lage entree prijs kan het niet goed
meer maken. Een halfvolle zaal. Goed
publiek hoor, aandachtig publiek, maar
te kort. Hoe komen we daar nu uit. We
zitten nu eenmaal in die beroerde tijd
en het is of we er niet meer uit komen'.
De beschrijving van Schreuder is weer
lyrisch: 'de zaal geniet en wij op het to
neel zijn boven de wolken van vreugde.
Telkens na elk bedrijf zien wij de spe
lers met kleuren als bellefleuren gri
massen maken en dansen en mal doen.
Net gekke mensen., zo blij, zo uitgela
ten, dol van vreugde over wat zij zelf
doen en ook wat anderen doen. Als je
dat dan ziet en hoort, als dan alles leeft
en lol heeft, dan moet en kan je niet an
ders zeggen als dat het goed is. Vraag
het op de persoon af aan mej. Kluft, die
de rol van Polly speelde of zij genoten
heeft van haarzelf en door haarzelf.
Graag offert zij voor Amicitia haar tijd.
haar hebben en houden op voor het spel.
Vraag het aan P. Kluft, haar man. die
26
