m*»->v t**«;v -
**'i
r:... v. F 'ï&lil »#ii fe
Berc plank met gaatjes Afkomstig van lijnbaan De Vrede, Noordeinde
wf /M
..O /f
in de bovenachterkamer van het oude
museum. Er stond nog een haspel bij,
een flinke houten knots en ook een paar
afgeknotte kegels met gleuven. Aan de
muur hing een afbeelding van lijnbaan
De Poel. Een kaartje vermeldde dat de
plank en die andere houten voorwerpen
van een lijnbaan, De Vredein Noordein
de kwamen. Het lag voor de hand dat die
gaatjes nodig waren om dun touw of ga
ren door te halen maar daar hield mijn
kennis eigenlijk mee op. Wel wist ik uit
het boek Het Schermerei-
land van Herman Kaptein
dat de touwslagerij een
belangrijke tak van nijver
heid in de Eilandspolder
dorpen was geweest.
Belangrijk als toeleve
ringsindustrie voor ha
ringvisserij en walvisvaart
waar men zeilen, netten en
allerlei soorten touwwerk
gebruikte. Het was duide
lijk dat we in het nieuwe
museum veel meer aan
dacht aan al die vormen
van hennepverwerking
zouden moeten besteden.
Het mooiste zou zijn als we
daarbij met maquettes en
modellen ook duidelijk konden maken
hoe hennep werd verwerkt. Maar dan
zou ik er eerst zelf achter moeten komen
hoe die raadselachtige plank met gaat
jes, die haspel, knots en kegels eigenlijk
gebruikt waren.
Het eerste houvast
Een eerste houvast bood een tekst, nage
laten door de laatste touwslager van het
Schermereiland, Lou Bruin. Op een paar
blaadjes papier had hij heel in 't kort
opgeschreven hoe op zijn lijnbaan, De
Vrede in Noordeinde, tot aan de Eerste
Wereldoorlog touwwerk werd gemaakt.
Hij had er wat eenvoudige tekeningetjes
bij gemaakt, waarvan het perspectief
weliswaar niet klopte maar die toch al
iets duidelijk maakten.
ef ***•*--w •>'-*-
V,n
Een van de schetsjes van Lou Bruin bij zijn tekst over het touw-
slaan
En wat belangrijker was, op die schets
jes herkende ik de ooit door hem aan het
museum geschonken gaatjesplanken,
haspels en nog wat andere voorwerpen.
Omdat er toch nog veel vragen overble-
230
