UIT DE PEN VAN... LEO DEN ENGELSE EEN PLANK MET GAATJES Toen de schrijfster van de laatste 'Uit de pen van mij vroeg om de volgende aflevering voor mijn rekening te nemen, sloeg de onzekerheid direct toe. Niet omdat ik een stukje moest schrijven, want dat had ik wel eens eerder gedaan. Nee, het ging om de keuze van het ob ject. Bijna iedereen in deze rubriek heeft geschreven over voorwerpen, die haar of hem bijzonder leken of na aan het hart lagen. En daar zit bij mij nou net de kneep. In de drie decennia waarin ik bestuurslid van het museum was, heb ik veel voorwerpen in mijn handen gehad. Soms ging het om een verfijnd en kost baar object, een andere keer stond ik met een alledaags, door langdurig gebruik afgesleten voorwerp in mijn handen. Al die objecten hadden hun eigen verhaal. Ook aan een ogenschijnlijk alledaags en goedkoop object kon een melancholiek of hartbrekend verhaal vastzitten. Op hun eigen manier waren al die voorwerpen me even lief. Allemaal waren ze de moeite waard maar elke keer weer op een eigen, moeilijk vergelijkbare wijze. Daarom is het kiezen voor een enkel object voor mij net zoiets als het kiezen van de 'grootste Nederlander aller tijden'. Met zoiets on mogelijks heb ik altijd veel moeite. Al in mijn jeugd had ik al een zwak voor voorwerpen. Als scholier struinde ik op boeken- en rommelmarkten. Het Museum voor het Onderwijs (nu het Mu- seon) in de armoedige Haagse Hemster- huisstraat was een van mijn favoriete doelen van fietstochtjes. Ik ontdekte dat een object in een museum er niet al leen is om naar te kijken, om het mooi of minder mooi te vinden. Het is er ook en misschien nog wel meer om me te vertel len hoe iemand leefde, hoe mannen en vrouwen werkten, wat zij maakten, hoe zij het hoofd boven water hielden of om gingen met hun rijkdom. Vertellen is in dit verband eigenlijk een wat misleidend woord. Het gaat er meer om dat je zelf kijkt, vragen stelt, zoekt, je fantasie ge bruikt en even later weer kritisch naar je eigen ideeën kijkt. En natuurlijk is het ook belangrijk wat anderen van een be paald (soort) object hebben gezegd, want we hoeven het wiel gelukkig niet steeds opnieuw uit te vinden. Onderzoek naar de materiële cultuur van onze voorou ders is zelfs een aparte tak van weten schap geworden. Een plank met gaatjes Ik heb een eenvoudig voorwerp uitge zocht. Er zit een verhaal aan vast over een zoektocht van een aantal jaren te rug. Een zoektocht die nodig was voor het nieuwe museum. Het begon met een paar objecten in het oude museum aan het Jan Boonplein. Een daarvan was een plank met gaatjes. Die plank hing, met een soortgenoot, 229

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2008 | | pagina 49