overlijdt moeten de overgebleven voog
den een opvolger benoemen. Het moet
'een vroom ende getrouw ende concenti-
eus burgerlijk persoon', waarbij hij geen
voorschrift voor een bepaald geloof vast
legde. Iets wat uitzonderlijk was voor die
tijd.
Ook wat betreft de bewoning van het
Vrouwengasthuis liet Popta niets aan
het toeval over.
Het gasthuis
Het gasthuis stond open voor behoeftige
weduwen en vrouwen van alle gezindten.
Soo Gereformeerde, Roomsgesinde, Re
monstrantse, Doopsgesinde, ende ande
re, welke al t samen sonder onderscheijt
sullen aengenomen worden. Ze hoefden
geen huur te betalen, ze kregen zelfs
wekelijks een uitkering van 14 stuivers,
naast diverse uitkeringen in natura.
Eén keer in het jaar moest er een grote
koe gekocht en geslacht worden waarna
het vlees in 26 gelijke porties onder de
inwoonsters verdeeld moest worden.
Popta, mogelijk vanuit zijn ervaring
als advocaat, zag in deze vleesverdeling
een mogelijk bron van twist tussen de
bewoonsters. Het zou
immers maar zo kun
nen zijn dat een ken
nis van de rentmeester
elk jaar een grotere of
vettere portie vlees
toegewezen zou krij
gen. Om deze bron van
twist te voorkomen
heeft Popta in zijn
testament bepaald dat
er 26 koperen pennin
gen gemaakt moesten
worden met daarop
geslagen de cijfers 1
tot en met 26. De rent
meester moest dan
bij de verdeling van
het vlees uit een zak,
Het kerkje van Marssum. Foto Thea Mantel.
ongezien, een penning pakken en die op
het portie vlees leggen. Zo bepaalde het
lot welk portie vlees voor welke kamer
bedoeld was.
De traditie van de uitkeringen heeft
lang stand gehouden. Zo nu en dan wer
den de regels aangepast aan de moderne
tijd. Zo werden de kaarsen vervangen
door gratis elektrisch licht. Met de komst
van de AOW, de toenemende kosten voor
de instandhouding van het bezit en de
teruglopende inkomsten uit de pacht
zijn de uitkeringen in de loop der jaren
afgeschaft.
De tegenprestatie van de dames voor
het gratis wonen in het gasthuis was het
jaarlijks poetsen van de grote eikenhou
ten kast in de zaal van Heringastate en
het poetsen van de kerkbanken die bij
het slot horen. Traditioneel werd dit op
de derde donderdag van september ge
daan. De laatste keer gebeurde dit in
1974.
Na het Poptaslot en het Vrouwengast
huis kwam de kerk aan de beurt.
De Nederlands Hervormde Kerk
222
