Noten
1. RANH; toeg. 1, inv. nr. 7, fo 14v (in boek 50v)
2. Van Mieris (1753-1756), deel III, 691 t/m 693
3. RAA; toeg. nr. 65.2.1 (4), inv. nr. 268
4. H. J. M. Kaptein, Het Schermereiland;
Een zeevarend plattelandsgebied 950-1800
(1988), 71
5. Idem, 115
6. De Schermeer en zijn Randdorpen (1983), 88
7. Haecmundensia, 203
8. Een Nieuwe Chronyke; 2003 nr. 3, 125 e.v.
9. De Schermeer en zijn Randdorpen (1983), 84
10.H. Oling, 75 jaar Parochie Schermerhorn
(1995), 15 en 87
STOMPETOREN EN ZUIDSCHERMER
Na de droogmaking van de Schermer in
1635 ontwikkelde de dorpskern op het
kruispunt van de Noordervaart en de
Oterlekerweg zich. Er werd een schooltje
neergezet en in 1663 kwam de kerk (die
er nu nog staat) tot stand, in wat toen 'de
Buurt' genoemd werd.1 Aan deze kerk
heeft het dorp zijn naam Stompetoren te
danken, een naam die laat in de 19e
eeuw de officiële naam werd. Stompeto
ren viel eerst onder Oterleek en Scher
merhorn, daarna onder de gemeente
Zuid- en Noordschermer en daarna, van
af 1970, onder de gemeente Schermer.
De kerkgangers kwamen in de begintijd
per rijtuig of per boot. In de tijd van de
tekening hieronder werden er zondags
vanaf de brug tot de ingang van de kerk
planken gelegd, die met wit zand werden
bestrooid. Op die manier kwamen de
kerkgangers met droge en schone schoe
nen de kerk in. Later kwam er een puin-
pad dat na een tijd met schulpen werd
bedekt. De planken bleven lang in ge
bruik. Vanaf de Laanweg liep een kerke-
pad dwars door de velden naar de kerk.
De kerk was in tijden van nood en bij
politieke troubles het centrum van de
De kerk uit 1663.
Uit: J. J. Schilstra, Schemerland, Mensen en n
175
