Nog in 1960 is de afhaalregeling van
kracht en de inflatie heeft behoorlijk
toegeslagen:
Dijkgraaf en heemraden van het
waterschap 'De Schermer' brengen op
5 augustus 1960 ter kennis van de
ingelanden dat er 29 eenden zijn
geschut. Eigenaren, houders of recht
hebbende van deze eenden worden in
de gelegenheid gesteld deze af te halen
vóór dinsdag 16 augustus 1960. Tegen
een vergoeding van f 0,50 per etmaal
of deel daarvan.
De rijdende rechter was drie kwart eeuw
geleden nog niet actief, klachten over
buren kwamen in de polder vaak bij het
bestuur van het waterschap terecht.
Het tijdperk voordat de rijdende rechter
bestond
In het volgende gaat het niet om de
namen, maar om het sociale aspect,
namen en kavelnummers zijn vervangen
door stippeltjes.
Grote verongelijktheid en zelfs een
gevoel van discriminatie in 1929:
Als er vee op de spoorlijn komt krijgen
ze wel degelijk een boete, dat hoor je
wel. Maar dat 't vee hier op de weg
loopt met de vele auto's, daar hoor je
niets van boete. Neem maar een
voorbeeld van die schapen die Zondags
avonds bij mijn huis liepen daar de
Hoornsche Autobus nog voorbij moest.
Wat had daar geen zwaar ongeluk van
kunnen komen. U allen weet toch zeker
hoe schapen zijn voor een Autobus: ze
loopen liever in de weg als dat zij opzij
vliegen. De Cefeur had ze niet
verwacht op zoo'n rare tijd. Hoe een
zwaar ongeval had daarvan kunnen
komen. Geen een dood gereden, want ik
heb ze met een buurman en paar
jongens uit de buurt in mijn schuur
laten lopen.
De schrijver kreeg een beloning die in
verhouding stond tot wat hij bij vrije
verkoop gekregen zou hebben. En hij
vervolgt:
Je hoort 't meer ook in couranten.
Maar je kan beter je mond houden wat
Hooien in de Schermer. In zomertijd verricht mede door de molenaars en de buitenlandse
gastarbeiders (de poepen uit het Duitse grensgebied).
Uit: J. J. Schilstra, Schermerland, mensen en molens.
143
