BEDANKT GUUS!!
Guus Collewijn heeft besloten per 1 januari 2008 zijn werkzaamheden voor de
vereniging neer te leggen. Vijftien jaar lang heeft hij als manusje van alles
gefungeerd. De verzorging van wat toen nog 'Een nieuwe Chronyke' heette, het
verzendklaar maken, de ledenadministratie, de zorg voor de postbus, de leesmappen,
het installeren en draaiende houden van de computers en printers, het leren werken
met nieuwe software enz. In de afgelopen jaren zijn al taken door anderen
overgenomen, maar per 1 januari is hij ook met zijn laatste activiteiten gestopt. Met
één uitzondering, hij maakt nog de opmaak voor De Kroniek nr. 2 en nr. 3 van 2008.
Tijdens de Algemene Vergadering heeft de secretaris op een wat ongewone wijze
aandacht besteed aan het afscheid. De tekst van wat hij toen zei vindt u hieronder.
In deze Algemene Vergadering is nog nooit
een echte goede mop verteld. het wordt tijd.
Komt een man bij de dokter. Zegt: dokter
ik ben maar zo moe. Waarop de dokter
vraagt: kan er een reden voor zijn?
Waarop de man antwoordt: ik heb er nog
al wat werk bij gekregen, ik moet steeds
de postbus van mijn vereniging legen en
leesmappen maken. Dat is niet niks zegt
de dokter. Geen wonder dat je zo moe
bent. Ik geef je een pilletje.
Komt een vrouw bij dezelfde dokter.
Dokter, het wil niks de laatste tijd.
Dokter vraagt begrijpend: hoezo? Nou ik
doe sinds kort de ledenadministratie van
mijn vereniging en dat is een klus. Nou
zegt de dokter: je hoeft mij niks te
vertellen, ik doe het voor mijn mond op
mond club. Ik weet er alles van. Een
pilletje.
Komt een man bij dezelfde dokter.
Dokter ik heb het niet meer. Dokter leert
snel en zegt: je doet zeker werk voor die
slavenvereniging. Man zegt verbaasd: ja,
ik maak de gronijke op. Nu stort dokter
toch ook even z'n hart uit: oh, dat was
nog in de gouden tijd toen jullie
periodiek zo'n prachtige nostalgische
naam had. Ik hou niet van dat
modernistische gedoe. Ik snap je klacht
volkomen: twee pilletjes.
Komt een man bij de nu volleerde
dokter. Dokter ik ben moe, moe. Waarop
de dokter vraagt: wat doe jij voor die
club die bejaarden uitbuit? Antwoord
van de man: ik doe al het technische
werk aan de computers. Dokter hoeft
niets meer te horen, zegt: hou maar op,
twee pilletjes en een drankje.
Komt een man bij dezelfde dokter. De
dokter heeft intussen de rest van zijn
patiënten opgezegd. Hij komt ruim rond
met de patiënten van de neo-slaven-club.
Zegt u het maar zegt dokter, door welk
werk bent u gevloerd? Ik doe de
productie van wat nu De Kroniek heet.
Die is ook nog 's dubbel zo zwaar als
vroeger, ik til me een breuk. Drie
pilletjes.
Komt dezelfde dag een vrouw bij die
dokter. Ik red het niet meer dokter, ik
breng die loeizware Kroniek rond en
probeer hem ook nog te lezen. Vier
pilletjes en een dubbele loep.
Zegt de dokter tegen zijn assistente: die
man die vroeger nog wel eens op het
spreekuur kwam, die heb ik al vijftien
jaar niet meer gezien. Klopt zegt de
assistente, die man is in zijn eentje
vijftien jaar geleden al dat werk gaan
doen waar al die mensen van de club nu
overspannen van worden. Die man heeft
vijftien jaar lang geen tijd gehad om ziek
te zijn.
102
