Weerom West-Fries?
Weerom is 't ons West-Fries weer ik altoid voor kies:
benn' het de woorden die zo bekend klinke?
Is 't de kleur van de taal, zo ampart, zo speciaal,
weer m'n diepste gedachte in dinke?
Och, ik hou van die toon, zo bekend, zo gewoon,
van die warmte die loit in die woorde.
En al klinke ze oud, ze benn' moin zó vertrouwd
omdat ik ze van kind of an hoorde.
Och, ik weet: onze taal is niet roik, niet riaal,
maar je ken d'r zo he 1 veul mee zegge.
En hai klinkt ok zo echt, as je eerlijk, oprecht,
je gevoel en je hart er in legge.
Maar ik weel dat 'k het West-Fries lenigan toch verlies,
want de toid is niet teugen te houwen,
het is gien eerlijke stroid, dat we rake het kwoit,
het kost me moeite om dat te verdouwen.
Want ik zou toch zo graag, nag he 1 lang nei vandaag,
ja het liefst tot in lengte van jare,
deuze taal van dut land, deuze zuivere briljant,
as een roikdom, een erfde 1 beware.
En ik staan niet allien, want ik weet en ik zien
zo nag duizende manne en vrouwe.
Déérom is het ons West-Fries, weer ik altoid voor kies.
En ik hoop dat nag lang zo te houwen!
Siem de Haan, overleden 15-11-2015.
Met toestemming van weduwe Ria de Haan 21-06-2018.
89
