En we mogen natuurlijk niet vergeten, dat Jaap altijd bezig was met de Russische taal.
Regelmatig kreeg je weer Russische woorden over je heen.
Op latere leeftijd veranderde alles. De verkaveling kwam, de akkers werden volgebouwd,
Jaap kreeg land bij de Spoorbrug naast het land van Otto en Klaas Koedijk. Ook daar
ging het nog een aantal jaren verder. Een keer in de winter, ik was toen al student,
stonden Jaap en ik samen kool te snijden. We kregen het toen over geloof en kerk. Jaap
was een gelovig man. Elke zondagavond zaten we in de kerk en stonden we na de dienst
een sigaretje roken met de gebroeders Visser. Dat was ook zon goed moment. Maar het
gesprek dat Jaap en ik toen hadden, zal ik nooit vergeten. Jaap zag toen al goed wat er
met de kerk aan de hand was en ik heb er veel aan gehad.
Met Lieuwe Elzinga is Jaap nog op mijn trouwerij geweest. Dat heb ik zeer gewaardeerd.
Later dreef het leven ons uit elkaar. Het was zo druk. Nu kan het niet meer, maar ik denk
dat Jaap nooit zal beseffen hoeveel hij voor mij betekent heeft. Mijn ouders konden door
omstandigheden niet met vakantie, maar Jaap heeft mij heel veel fijne vakanties geven
waar ik vaak met vreugde een dankbaarheid aan terug denk. Mede dankzij hem heb ik
een heel fijne jeugd gehad. IK HAD HET NOOIT WILLEN MISSEN.
V.l.n.r. Julia Goesinne, Ton Goesinne, onbekend, Kees Goesinne, Kees Groenenboom, Danny Groenenboom,
Jaap Koedijk en Rob Groen.
