De foto vertoont de toenmalige bewoners 1916) Pieter Jacobus Kloosterboer en
zijn vrouw Klaasje Bak, hun kinderen en oma Kloosterboer (naast de boom).
Voor oma werd het bijgebouwtje, links van de woning, gebouwd. Dus feitelijk de plek
waar later, na verschillende gebruikers en na diverse verbouwingen, de Readshop
werd gevestigd. Rechts op de foto staat dus de vader van Klazien.
Met Klazien heb ik verschillende keren contact gehad. Aanleiding was haar bijdrage
in De Klin nr. 10 onder de titel: "Van Market Garden naar onderduikers in Sint
Pancras". Een boeiend verhaal waarin zij zich ontpopte als een sterke vrouw die haar
verantwoordelijkheid nam in haar verzet tegen de Duitse bezetters. Omdat velen van
de huidige lezers dit verhaal wellicht niet kennen, geef ik over dat deel van haar leven
nog een korte samenvatting.
Om redenen waar ik later op terugkom, is Klazien tijdens de oorlogsjaren in haar
toenmalige woonplaats Wolfheze opgegroeid. Als verpleegkundige was zij werkzaam
in een psychiatrische kliniek. Ook tijdens de slag bij Arnhem. In en rond Wolfheze
vonden na de landing van de geallieerden hevige gevechten plaats. Vaak van man
tegen man met alle gevolgen van dien.
Zij zat dus midden in het oorlogsgebied. Op het werk ontmoette zij ene Joop, die
volop in het verzet zat. Wellicht was dat voor haar aanleiding zich eveneens in te
zetten voor de slachtoffers van deze oorlog. Zij verzorgde koeriersdiensten, hielp
mensen onderduiken, verspreidde bonkaarten, verpleegde gewonde, geallieerde
soldaten.
Tijdens een van haar fietstochten zag zij bij terugkeer vanuit Hattem, waar zij
bonkaarten had afgeleverd, in de verte een bombardement plaatsvinden. Het bleek
dat "haar" paviljoen was getroffen. De schade was enorm. Tientallen patiënten,
personeelsleden en ook dorpelingen waren omgekomen.
Klazien heeft in deze periode van haar leven veel angstige momenten meegemaakt.
Haar verzetswerk dwong haar steeds omzichtig te werk te gaan. Niet snel iemand in
vertrouwen nemen om maar niet de kans te lopen te worden verraden. Tijdens de
dagen van bevrijding werd er in Wolfheze niet gejuicht vanwege de vele slachtoffers.
Na het einde van de oorlog keerde zij voor een vakantie terug naar Sint Pancras.
Klazien was 9 maanden oud toen haar vader overleed. Haar moeder werd opgevan
gen door oma Grietje Glas-Leyen en opa Gertje Glas.
Die woonden op een tuinderij aan de Benedenweg 110 tegenover bakker Gert Groot,
vertegenwoordiger van Bolletje beschuiten.
