Feestdagen waren vooral hectische tijden. Vaak werd er dan een nacht doorgewerkt
om alle bestellingen klaar te krijgen. Stukken rosbief moesten netjes uitgesneden
worden, rollades werden niet zoals nu in een net gepropt, maar netjes geknoopt met
rood/wit touw. Een prachtig gezicht als alles klaar lag.
Ondanks alle drukte, het heeft even geduurd, is toch nog een derde zoon gekomen,
op 30 april 1961 is Siem geboren.
Toen het toerisme op gang kwam waren er een paar pensions, de voorlopers van de
"Bed and Breakfasts", in Koedijk. Als klant hadden we pension Verver en pension
Ida Margaretha. Wanneer er onverwachte gasten kwamen aan het einde van de
dag werd er even naar slager Ploeg gebeld of er nog even wat bezorgd kon worden.
Meestal waren Herman of Nico dan de pineut en raceten die even over de
7 Daalmeer bruggetjes naar Koedijk om de bestelling te bezorgen.
Op zaterdagen met drukte was er altijd extra personeel.
Jan Vader ('t Vennetje). Jan was zo klein dat zijn voeten niet bij de trappers van de
transportfiets kwamen, toen zijn er maar blokken op de trappers gemaakt.
Rein de Vet (Noordeinde), Jaap Bobeldijk, Dirk Kamp (Slurf) uit Broek op Langedijk.
Moeder had assistentie in de huishouding van Riet Bobeldijk en tante Agie Kok-
Groen kwam op zaterdagmiddag de winkel schoonmaken. Wij als jongens moesten
ook mee helpen. Herman moest veelal klanten bezorgen en Nico moest dondermid-
dag altijd gehakt draaien en op zaterdagmiddag mocht de afwas doen van de slagerij.
En dat was nogal wat.
Wij als jongens hadden altijd veel plezier aan de Benedenweg. We hadden een groot
erf. Achter op het perceel hadden we een grote kuil gespit. Dit was de vetkuil, daar
werd al het vloeibare afval van het worst koken ingestort. Er lag een springveren
bodem van een 2 persoons bed overheen. Zo hadden we onze eigen trampoline, wel
vervelend als je er in t midden doorheen schoot. Dan stond je tot je liezen in de drek.
In 1968 gaf Jan Kok aan dat hij er mee wilde stoppen. Jan was inmiddels 50+ en de
lange dagen begonnen zijn tol te eisen. Hij kon ovenist worden bij de Smith Chips en
heeft hier toen voor gekozen. Dat gaf een groot probleem. Vader kon geen personeel
krijgen. Tevens zaten we op de Benedenweg op een commercieel slecht punt.
Het pand van slager Kuitwaard stond te koop, maar vader durfde het niet aan.
Slager Jack Laan heeft toen het pand van slager Kuitwaard gekocht. In 1964 en in de
loop van de jaren is de nieuwbouw Elzenlaan, Wilgenlaan etc. daar gestart en deze
kreeg dus veel klanten dichtbij. Het was ook de periode dat het wegbrengen van de
