De kleinste twee, Lida en
Jeanne sliepen in bedstee
beneden. Vader en moeder
in de andere bedstee.
Onder de bedstee had je kot;
vervelend moest je daar in.
Boven sliepen de andere
9 kinderen.
Bedden en ledikantjes bij
elkaar, bijna op elkaar, erg
krap. Moeder zat altijd op
het ene bed om het andere
op te maken. Met onweer moesten we bed uit; vaste prik, rozenkrans bidden op je
knieën.
Wij hadden een keer brand gehad. Opa voorbidden en wij nazeggen. Oma met takje
wijwater over ons heen, wij kruisje maken.... Jaren later kochten vader en moeder
het huis van de buren erbij. Cor en Trien gingen eruit. Wij 'kregen' dat huis erbij.
Is een deur in gezaagd. Meer ruimte voor iedereen. Vooral slaap- en rustruimte.
Alle jongens, op Theo na, waren allemaal aan maag en 12-vingerige darm geopereerd.
Ze lagen dan in 'het andere huis' te rusten, bij te komen. Later kwamen er slaap
kamers voor de meiden.
Alle kinderen gingen lopend naar de lagere school in Oudorp, de Jozefschool. In
het bovenste deel kregen de jongens les, en op de begane grond de meisjes. Strikt
gescheiden, ook op het schoolplein. Achter het schoolplein was de kleuterschool en
het voetbalveld van Kolping Boys. Meester Nuijens woonde naast de school, hij was
het schoolhoofd. Het klooster zat aan school vast, daar woonden de nonnen.
Op dinsdag en vrijdag moesten wij verplicht naar de kerk. Ook op zondag moesten
we als gezin verplicht naar de kerk. Vader stond in de kerk 'koppies' te tellen, kijken
of we er wel allemaal waren.
Soms moesten we op zondag twee keer naar de dienst toe. Vader ging uit de kerk
altijd een borrel halen bij het café van Nic Hes. Het geloof was belangrijk voor het
gezin; daardoor ook de kloof tussen het Zuid- en Noordeinde van het dorp. Heert en
Lou zaten op turnen in Oudorp. Ze deden het heel goed. Vanuit Sint Pancras kwam
iemand van SSS (Sport Staalt Spieren) bij opa langs. Vragen of ze niet op SSS
kwamen. Prima, jongens heen, niet voor lang! Pastoor kwam aan de deur bij vader.
Gezin Zonneveld met 11 kinderen.
160
