Op een van deze reizen hadden we ook
vrachtwagens aan dek geladen, waar in het
laadgedeelte weer een personenauto was
geladen. Als stuurman moet je tijdens de
belading alles in de gaten houden, maar er
ontsnapt je wel eens iets aan je aandacht
als je met 2 of 3 ploegen aan het laden
bent.
Zo ook die reis, vanaf het Engels kanaal de Jucona
Biscay in begonnen we op de westelijke deining wat te slingeren. Ik stond met de 2e
werktuigkundige om 15.00 uur koffie te drinken op de stuurboord brugvleugel, toen
we een slingering over stuurboord maakten en de deuren van de voorste vrachtwagen
opensprongen, we slingerden terug over bakboord en de deuren sloegen weer dicht.
Bij de volgende slingering gebeurde dit weer en zagen we achterkant van een rode
personenauto verschijnen. Slingering naar bakboord, auto naar binnen en de deu-ren
weer dicht.
3e Slingering over stuurboord sprongen de deuren weer open en dook de auto die
niet vastgesjord stond (en zeker niet op de rem of in de versnelling) met een mooie
boog de Biscay in. Het uitlos-rapport vermeldde geen tekort in Alexandrië?
Na een maand of 6 werd het vaargebied uitgebreid tot West Afrika en aansluitend
Zuid Amerika, Suriname, waar we via de Corantijn rivier eerst een week lagen te
wachten in Nieuw Nickerie, omdat de ligplaats bezet was. Na aankomst op de laad
plaats in Wageningen waar we een lading rijst in bulk moesten laden voor Rotterdam.
We maakten hier op 30 April '75 de laatste Koninginnedag mee, een mooi feest met
de nodige drankjes.
In november dat jaar werd Suriname onafhankelijk. Na de lossing van de rijst in
Rotterdam werd ik in Capelle, op de werf bij Vuyk afgelost. Dit schip de 'Lucona'
zou nog geen jaar later de wereldpers halen doordat het onderweg van Italië naar
Hong Kong midden in de Indische oceaan, door een via een tijdmechanisme tot
ontploffing gebracht explosief, zou zinken, waarbij de helft van de bemanning
omkwam. Van dit drama is zelfs nog een film gemaakt "Der fall LUCONA"
(zie Wikipedia).
140
