Na 2 maanden had ik het wel gezien in het
achteruit en kon ik overgeplaatst worden naar
een kleiner scheepje van de maatschappij de
'Dongeborg'; een coastertje van 500ton met
een lengte van 48,50 meter en een diepgang
van3 meter, bemanning van 7.
Hiermee voeren we met zout vanaf Delfzijl
naar de Oostzee om daar weer hout te gaan
laden voor Nederland. Dongeborg
Beverwijk, Utrecht via het Amsterdam-Rijnkanaal en ook Frankrijk, Fecamp en
Engeland, Bideford. Laden en lossen duurde met deze kleine scheepjes in die tijd een
week. Het hout werd plank voor plank in het ruim gestuwd (in die tijd in Finland door
vrouwen) en in Nederland werd in omgekeerde volgorde weer plank voor plank een
pakket gemaakt en dit werd dan met eigen losgerei (3 tons laadboom) van boord
gehesen.
Deze kleine scheepjes hadden in die tijd nog geen radar en VHF-radio. Bij mist werd
vaart terug genomen en goed uitgeluisterd of er geen mistseinen van andere schepen
te horen waren. Als er niets werd gehoord werd er langzaam doorgevaren. Werden
er mistseinen van andere schepen gehoord, dan werd er nog frequenter geblazen en
de hoofdmotor gestopt tot dat het geluid van het andere schip langzaam wegstierf.
Als de mist te dik was, werd er een ankerplaats gezocht onder de kust. De veiligheid
m.b.t. werken aan dek en in de ruimen door de bemanningsleden, speelde toen nog
nauwelijks een rol. Deklasten sjorren en met dekkleden inpakken bij temperaturen
onder nul.
Dan stond je op een ijzig potdeksel zonder life-line of zwemvest buitenboord sluitin
gen vast te maken met ijskoude handen. Of op een stellingplank om buitenboord wat
bij te plekken of te schilderen. Je moest dan als een aap naar boven en beneden via
het touw van de plank. Werkkleding of veiligheidsschoenen bestonden toen nog niet
op de koopvaardij. Werkhandschoenen kocht je zelf bij 'Jan Kapotje', de scharrelaar
die elke reis in Delfzijl aan boord kwam om z'n handel (scheergerei, zeep, shampoo,
en het artikel waaraan hij zijn bijnaam ontleent) te slijten. Die veiligheid is in de loop
van de jaren langzaam beter geworden. In totaal zal ik op 15 schepen van Wagen
borg varen, voornamelijk in de Oostzee en Finse Golf waar in die tijd, midden en eind
jaren 60, nog met grote schijnwerpers vanaf de Russische en Estonische kust de zee
afgezocht werd naar kleine scheepjes die naar Finland wilden ontsnappen. Het zag er
allemaal wat sinister uit.
