Ik werd zo enthousiast voor dat werk, dat ik aan mijn vriendin van dat moment
(ik was stapel op het mooiste meisje van Sint Pancras) de vraag heb voor gelegd:
"We zijn allebei nog heel jong en ik heb ook geen dienstplicht, waarom ga ik ook
niet dat mooie werk in Afrika doen". Ik was gevraagd om mee te helpen twee
ziekenhuizen "Bukumbi" en "Sengarema" in Tanzania te gaan afbouwen.
Ik werd teamleider van een groep van tien man. 21 Jaar en daar ga je dan met
een Super Constellation naar Manza in Entebbe.
Geen telefooncontact en brieven die er soms meer dan een week bleven liggen.
Bij de douane in Entebbe Uganda ging het al mis. We hadden geen van allen een
werkvergunning. Toen ik vertelde wij allen studenten waren en hun mooie land wilden
leren kennen, plus dat we allen een studie Kiswahili aan het doen waren, gingen de
deuren open en vlogen we 's avonds laat nog door naar Mwanza toen Tanganyika.
We waren binnen en de dokter van het ziekenhuis ging de volgende dag zelf regelen
dat we mochten blijven. Werken met Afrikanen is je behelpen en niet alleen Jambo
en Habari. Om hun leven te begrijpen, had ik het geluk dat ik de taal een beetje
begreep. Tip: ga met een Afrikaanse assistent aan de slag, zodat het wat sneller gaat
om alles te begrijpen en te leren. Na drie maanden van les en veel praten, ging het
zelfs zo goed dat ik met de mensen kon communiceren. Dit maakte het contact met
de werknemers een stuk eenvoudiger en werd ook gewaardeerd. In Bukumbi zijn we
begonnen met het afbouwen van de operatiekamers met licht boven de operatieplek
Bukumbi vanuit de lucht waar veel gebouwd werd.
108
