Terug naar de vijftig en zestiger jaren
Mijn verhaal begint op een dag vóór de Tweede Wereldoorlog. Ik ben geboren in
het huis aan de Middenweg in Heerhugowaard. Ik was de zevende in huize van
Wonderen. We groeiden op in de Tweede Wereldoorlog en als moeder te weinig eten
had, dan legde ze de kleintjes gewoon in bed. Als je slaapt, heb je geen honger, was
het motto. Terwijl de jaren vervlogen werd het heel druk in het boetje. De jongens
(dat werden er negen) boven op de regel, de meiden beneden in een klein kamertje
waar je je kont niet kon keren en vader en moeder in de bedstee.
Na de oorlog
1945 mocht ik
naar school. Dat
was een half uur
lopen naar
Oudorp; daar
stond de St Jozef
school. De
jongens boven
en de meiden
beneden. Waar
heb ik dat meer
gezien? Wij
hadden geen
kleuterschool
gehad vanwege
de bezetting en moesten leren rekenen en taal. Meester Sprinkhuizen was nieuw op
school en werd onze onderwijzer. Nu dat had heel wat voeten in aarde, voor we al die
figuurtjes konden natekenen. Het kerstrapport kon ik na een paar jaar wel uit
tekenen: 24x naar de kerk geweest, vijf en half voor rekenen, een zes voor taal en zes
voor vlijt (wat dat wel mocht zijn) en een zes voor gedrag. Als het na Pasen niet beter
gaat, dan blijft hij zitten in de zomer, of moeten we hem een klas lager zetten. Dat is
er nooit van gekomen. Ik ging altijd over en toen ik tien jaar was, had ik de lagere
school doorlopen. Ja, doe maar verbaasd, maar ik was de jongste van allemaal, omdat
ik precies een dag voor de sluiting van één oktober jarig was. Dóór naar de am
bachtsschool zat er echter voor mij niet in. "Ik was weer te jong". Er werd in overleg
een zevende leerjaar in elkaar getimmerd met nieuwe vakken als algebra, meetkunde,
rekenopdrachten etc. Bij het betreden van de ambachtsschool, een jaar later, was ik
Ouderlijk huis aan de Middenweg
106
