Wijnand ieder een kopje. Juffrouw v. d. Dunne en tante Lien kregen ieder als souvenir
een mooie asbak. Vanmiddag hebben we nog een paar foto's gemaakt van juffrouw v.
d. Dunne.
Eindelijk had ik dan de kans. Iedere keer had ze geen tijd maar onder bedreiging en
vasthouden van Riet Pronken, Tinie Bruin en mij bleef ze toch staan.
Om verder te gaan, de burgemeester sprak nog een dankwoord en gaf ons sigaretten
om mee te nemen. Onder
tussen was 't twaalf uur
geweest en moesten we naar
bed. De stilte die toen kwam
was helaas van korte duur,
terug in de slaapschuit.
Woensdag 1-4- '53
Vandaag ging de wekker voor de laatste maal, maar nu al om half zeven. De hele
slaapschuit moet een beurt hebben voor de volgende ploeg die na Pasen komt.
't Was een geklop en geboen en 'n geveeg van jewelste. Schone lakens en slopen,
we waren in 2 groepen verdeeld, de eerste in de slaapschuit en de andere in de
dagschuit. Nou daar stoof 't er ook af, stoelen wrijven,
de vloer dweilen enz. na twee uur hard werken was
de hele boel geveegd en stonden de koffers ingepakt
op 't dek. Tante Lien deelde repen en sigaretten
uit voor onderweg in de bus.
NATUREL
De bus kwam pas later, dus konden we Dirksland nog wel even in om het een en
ander te halen. Ik heb nog een tegeltje gekocht als souvenir. We moesten haarspelden
halen voor moeder Paarlberg, maar alle winkels afgesjouwd en nog geen haarspeld.
Net toen we weer thuis waren kwam de bus. Voor de laatste maal keek ik de boel in
Met accordeon Riet Duin, bij wie de kat op bed sprong.
57
