De stoelen werden weer rechtgezet en de rest van de avond werd doorgebracht met
zingen en spelletjes doen. Nelli Wagenaar speelde op haar accordeon en tante Lien
had 'n liedje en
n rijm gemaakt op
ons allemaal. Voor de
families Paarlberg en
Kofferman hadden
we cadeautjes
gekocht. Paarlberg en
Kofferman ieder een
"deseneetje" oftewel
een ontbijtsetje.
Moeder Paarlberg
een bonbonschaaltje,
Dick een mes, bij
passend aan zijn vork
en lepel. Jantje en
hun ogen uit te vegen. Toen de bus vertrok steeg er een gejuich op en wij zaten stil
te kijken.
Af en toe klonk er een snik en ikzelf zat ook m'n best te doen mijn tranen tegen te
houden. Misschien wat kinderachtig, maar 14 dagen zijn genoeg om vertrouwd te
raken met de bevolking van Herkingen. Alhoewel ze eerst eens de kat uit de boom
keken in 't begin, maar al heel gauw praten ze honderd uit tegen je en vragen van
alles aan je over de Hollanders, zoals ze ons noemden. Thuis gekomen moesten de
laarzen een extra beurt hebben en weggezet worden voor de volgende ploeg. De
overalls werden in teilen op 't dek gezet. Paarlberg en Kofferman gaan die volgende
week wassen. 24 overalls, daar hebben ze bijna de hele dag werk aan om ze weer
schoon te krijgen. Nadat 't eten verorberd was, werden de stoelen achter elkaar gezet,
want wij krijgen als afscheid een filmavond. Vanuit Bodegraven kwamen de gebroeders
Boomsma die er intussen waren. Eerst werd er een film gedraaid over de Kota Baroe
die naar Indië ging met aan boord de Militaire Kapel onder leiding van luitenant
G. Nieuwland. De 2e film ging over Bali, een prachtige kleurenfilm met natuuropna
men. De 3e ging over de bloemenvelden van Nederland en een stuk tulpenveld bij
de boerderij van de familie Geluk voor de ramp want de familie Geluk woont in
Herkingen. Ook hebben we de installatie van burgemeester van Heijst gezien en tot
slot de watersnood ook nog en waren er platen over Herkingen.
Juffrouw v d Dunne, Riet Pronk, Tiny Bruin en ikzelf.
56
