Om 9 uur waren we klaar en moesten we weer bij de familie Witvliet komen om
thee te drinken.
Juffrouw v. d. Dunne kwam ook nog even om te zeggen, dat als we klaar waren, we
naar de familie de Boer moesten om af te wassen. De bezems, dweilen, emmers en
boenders hebben we schoon gemaakt, voordat we ze naar Witvliet terugbrachten.
Ik moest het mij wel heel erg indenken dat we het niet meer zouden gebruiken. Alle
spullen die je 14 dagen lang gebruikt had, om die weg te brengen en morgen niet
meer terug te komen in Herkingen om ze te halen. Maar ja, aan alles komt een end.
Bij de Boer hebben we speelgoed, bloempotten en kralen enzovoort afgewassen.
't Was een prutswerk, maar iedere keer als er iets schoon tevoorschijn kwam klonk
er een kreet van blijdschap op uit twee kindermondjes, die hun speelgoed herkenden
en weer terugkregen. 't Jongste meisje klemde haar pop vast in haar armpjes en
snikte omdat zijn arm kapot was. Maar nadat haar moeder beloofd had hem te
zullen naaien, droogde zij haar traantjes. We kregen aardbeien op sap toen 't klaar
was en na afscheid genomen te hebben, gingen we naar de bus, maar toen we daar
aankwamen was de bus er nog niet.
Jantjes ma stond er ook om ons gedag te zeggen, maar
eerst moesten we nog een chocolaatje halen in het
cafeetje van haar. 't Hulsje bewaarde ik als souvenir.
De bus was er ondertussen en heel Herkingen deed ons
uitgeleide. Enkele vrouwen stonden druk met 'n zakdoek
Tiny, tante Lien
en Gerarda
55
