Vanavond hebben we
aardappelen met zuurkool
en havermout gegeten.
De avond werd weer zoals
gewoonlijk heel gezellig
doorgebracht
en nadat
Kofferman de
sinaasappels
had rondge
deeld, gingen
we allemaal
naar bed.
Dinsdag 31-3- '53
Met treurende gezichten zijn we opgestaan vandaag. Het is vandaag de laatste keer
dat we met z'n allen naar Herkingen gaan. Ik kan het bijna niet geloven, die 14 dagen
zijn werkelijk omgevlogen. Gerarda en ik zijn van plan om de bibliotheek klaar te
krijgen vandaag, dus gingen we hard aan het werk. Om half elf riep de buurvrouw
van de overkant ons om de koffie. Onze overalls zagen er verschrikkelijk uit, maar
we moesten ze evengoed aanhouden. Van de Wende zorgde voor een slang, die bij
de buren aan de kraan was gedaan, maar er stond weinig druk op de kraan en al
heel gauw kwam er niets meer. Nu moesten we weer heen en weer sjouwen naar een
tankwagen die op de dijk stond. De rooie RIBESBOOM bloeide en daar hielden we
ons aan vast als we het trappetje afgingen. Gerarda schepte 't water uit de kelder en
ik gooide ze leeg: 20 emmers en nog was hij niet leeg. De rest mochten of moesten
wij maar laten zitten, want het huis werd vermoedelijk toch afgebroken vertelde
v. d. Wenne.
Nadat ons brood verorberd was, gingen we onze kroesjes halen bij de familie van
Rumpt, een getrouwde dochter van de familie Besteman, die waren we vergeten.
Tante Lien kwam nog even een reep chocolade en een ansichtkaart brengen.
Nelly Wagenaar heeft ons even gedrieën op de foto genomen.
Sinaasappelverpakking
Land achter de dijk
54
