's middags meestal opaten. Al heel gauw
was alles in diepe rust, de eerste dag was
goed verlopen.
Donderdag 19-3- '53
Vanmorgen lagen de meesten al op de
wekker te wachten. Na 't ontbijt verorberd
te hebben stond de bus klaar en om
halfnegen begonnen we weer. Samen
konden we weer naar v. d. Velde waar we
nu konden beginnen te schoonmaken.
Ze zette koffie op de kachel, dat had ze
meegenomen bij haar dochter vandaan,
met koek. Om 12 uur gingen we naar
't cafeetje en aten ons brood op. Om 1 uur Ondergelopen dorpen
weer aan de slag. De buurman kwam voor
het eerst weer in zijn huis. Even hebben we gekeken, 't was vreselijk. Met moeite
kon ik mijn tranen bedwingen. Alles lag door elkaar, je liep tot je enkels in de
modder en de stank was niet te harden. De modder reed hij er met kruiwagens vol
uit. Om vijf uur waren we klaar en gingen we even bij de anderen kijken. Juffrouw
v.d. Dunne liet ons 't huis zien wat we morgen zouden moeten schoonmaken.
Thuis maakte Dik Paarlberg twee foto's, laarzen boenen, overalls uit en wassen.
Om kwart voor 7 eten en na het eten wat kaarten zitten schrijven en om 9 uur naar
bed. Voordat de anderen kwamen, sliepen we al als ossen.
Vrijdag 20-3-'53
Vandaag kregen we een reep chocolade mee toen we weggingen. Ondertussen
hebben we het schoonmaaksterslied geleerd en dat wordt steeds gezongen in de bus,
tot vervelens toe. Bij de familie v.d. Wenne stond grotendeels alles er nog in. Het zeil
was nog goed en dat hebben we afgeboend en op hekken laten drogen. Het jodium
is eraan te pas gekomen, want Gerarda liet 't hek nogal onzacht tegen m'n benen
kiepen.
Voor de middag waren de kamer en gang klaar, maar we waren dan ook met z'n
vieren aan het werk. Na het brood eten in het café zijn we een stukje gaan wandelen,