Samen met Peter Tergau en Gerrit Leyen ging ik het gesprek aan met wethouder
Ilse Overzier. Zij stond welwillend tegenover deze gedachte en wilde de mogelijkheid
onderzoeken en in het college bespreken.
We zijn dan inmiddels in het jaar 2010 aangekomen. Een bezoek van genoemde
wethouder en dhr. A. Bonnema, gebouwenbeheerder van de gemeente, volgde.
Dhr. Bonnema betrad als eerste het Witte Kruisgebouw, gewapend met een bamboe
stokje om de spinraggen te lijf te gaan. Hoe voorkomend ook van hem, hij kon
niet voorkomen dat de wethouder, die door de aanblik van het geheel was afgeleid,
met haar gezicht vol in een spinnenweb liep. Het bezoek gaf haar aanleiding tot de
uitspraak: "Hebben wij nog meer lijken in de kast?"
Misschien kwam het door schuldgevoel over de leegstand en de deplorabele toestand
van het gemeente eigendom, dat het college akkoord ging met een nader onderzoek
naar de haalbaarheid het Witte Kruisgebouw aan onze Vereniging over te dragen.
Er ging een voorstel van het college naar de Raad: het gehele Witte Kruisgebouw,
d.w.z. woonhuis plus het achterste deel om 'niet' over te dragen aan de Historische
Vereniging.
Het idee was dat de Vereniging het woonhuis verkocht om dan met de opbrengst
het achterste deel op te knappen.
let verwaarloosde gebouw
26
