bij de ouders van mijn moeder
ingetrokkenHun huis stond aan
dezelfde weg zo'n 100 m. verderop...
Op die 15e januari zaten opa, oma,
mijn moeder, zusje Nell en ik in de
huiskamer.
Een groepje mannen van de buurt
stond op de weg te "beurzen", te
praten over? waarschijnlijk over de te
verwachten razzia.... Opeens vlogen
de mannen, als door de bliksem
getroffen, alle kanten heen. Bij opa,
oma en mijn moeder merkte ik onrust,
spanning... Ik kende toen de oorzaak
nog niet, maar het voelde heel bedrei
gend... Dat was voor mij heel duidelijk!
Op een gegeven moment hoorden wij buiten geschreeuw. Ik keek door het raam naar
de weg en zag daar zwaarbewapende Duitse soldaten. Drie van hen liepen het pad
van mijn grootouders op... Met veel stampei kwamen ze het huis binnen en de kamer
in. Dit staat nog vlijmscherp op mijn netvlies! Ook voel ik nóg de angst voor die grote,
met geweren dreigende, soldaten!
Ik liet mij van mijn stoel afglijden en onder de tafel zakken.... Ik begreep uit het
dreigende "Wo sind die Manner?" dat het om mijn vader en oom ging. Die oom, de
broer van mijn moeder, was nl. op dat moment ook bij mijn grootouders. Mijn vader
en oom hadden zich tijdens het geschreeuw razendsnel verscholen onder de vloer,
precies onder de plek waarop ik mij had laten zakken
De moffen dreigden het huis in brand te steken. Mijn moeder stond tegen de wand
van de kamer met mijn zusje op haar arm en huilend gaf zij aan dat zij niet wist waar
haar man was! Mijn opa, die in de huiskamer was gebleven, bleef uiterlijk vrij kalm en
toen één van de Duitsers met zijn pistoolmitrailleur op één van de bedsteden wees,
zei opa: "Maak maar open". De Duitser deed het niet... Wellicht uit de gedachte dat er
vandaar uit mogelijk geschoten zou kunnen worden.
Tijdens die angstige minuten zag ik vanuit mijn "schuilplaats" dat één van de soldaten
zijn peuk met de hakken van zijn laars uittrapte in het kleed op de vloer. Dat vond ik
zonde van oma's mooie vloerkleedzoiets doe je toch niet?!?!
Brammetje Kout met de hond van opa. Aan de
overkant links, woonden Maarten en Martien Smit,
de ouders van "Vrone" Piet Smit.
163
