V
5%.
Een bord met een verhaal
Vanuit de nalatenschap van de gemeente Sint Pancras kreeg Gert Leijen het beheer
over een fraai en wat raadselachtig blauw bord en dat riep vragen op over het hoe
en waarom ervan.
Dat bord bleek alles te maken te hebben met de dreiging van de Duitse inval in
Nederland waarmee voor ons de Tweede Wereldoorlog begon.
Omdat Nederland in de Eerste Wereldoorlog neutraal was gebleven was ons land
niet getest aangaande de vraag of de historische verdedigingswerken van voldoende
kaliber waren om een rol te spelen in de verdediging van ons land. Aldus werd in
1940 nog steeds van hun, ooit doelmatig geachte, functie uitgegaan. Vooral de
Hollandse Waterlinie werd een belangrijke verdedigingsrol toegedicht maar ook de
oostelijker gelegen Grebbelinie. Deze bestond uit een stelsel van dijken, kommen,
kaden, versterkingen, sluizen en duikers om ruwweg het gebied tussen Spakenburg
en het Waalgebied onder Rhenen onder water te kunnen zetten.
In de winter van 1940 hield de regering serieus rekening met een inval van de
Duitsers in ons land en werden, uitgaande van de bestaande verdedigingslinie,
evacuatieplannen ontwikkeld voor de bevolking van de dorpen op en rond de linie.
De Grebbelinie was dus een
belangrijke verdedigingszone
maar als die werd geëffectueerd
dan zouden de inwoners klem
komen te zitten tussen de
Duitsers aan de ene kant en
het water van de inundaties
aan de andere kant. Zij zouden
dus snel geëvacueerd moeten
kunnen worden om te
voorkomen dat ze in die situatie
terecht zouden komen.
Het inundatiegebied van de Grebbelinie
Usselmeer
Vel uwe
51
