John Hessing: Het podium maakten we van kuubkisten die we bij Arie Buter
konden halen. De gebroeders Boersen bouwden er een steiger omheen en we
hadden een podium. We leerden uit voorgaande jaren dat een popfestival een
financieel risico kan zijn en hadden daardoor gekozen voor louter lokale bands.
Elke band kreeg een vaste vergoeding van, ik meen, 250 gulden en daar moesten
ze het voor doen. Johan Duinmeijer onderhield destijds de contacten met de
muzikanten en volgens mij regelde hij ook de geluidsinstallatie. Marcel Nieuwland
was er alleen op de achtergrond bij betrokken. Marcel diende als een vraagbaak.
Als we ergens niet uit kwamen, wist Marcel wel weer raad.
We hadden heel goed over de ordebewaking gedacht. In voorgaande jaren had het
Jeugdhuis te kampen met de terreur van met name een tweetal broers die telkens
weer de boel op stelten zette. In 1983 hebben we er voor gekozen om juist hen in
te huren om de orde tijdens het festival te bewaken. Dat bleek een gouden greep!
Het festival is prima verlopen en de broers waren nog nooit zo rustig geweest.
Ik weet nog dat we pas vrijdagmiddag op het zwembadterrein mochten om de boel
klaar te zetten, omdat het zwembad gewoon open was. Het moet in voorgaande
jaren ook zo zijn gegaan, maar ik vond de tijd die we hadden krap om het hele
festivalterrein in te richten.
Rob van der Plas: Van dit festival weet ik iets meer. Mijn verkering was toen
net uit en ja, dat vergeet je niet. Ik weet nog dat vader Bakkum alles filmde met
professionele filmcamera. Op een gegeven moment waren de filmbandjes op en
128
