het wel leuk om mee te doen. Er werd driftig geoefend en bij vlagen was het best
wel aardig. Het werd echter echt een geheel toen Bert Claasen de band kwam
versterken. Dit gitaartalent had zich al in diverse bandjes laten gelden, vond Bar
Nico ook wel een leuk café, dus waarom niet. Het repertoire breidde zich gestaag
uit en op de bewuste Kerstavond was er een avondvullend programma voorhanden.
Nou ja, iedere nummer werd twee keer gespeeld maar dat mocht de pret niet
drukken. De hele avond werd een doorslaand succes. Diverse horecagelegenheden
uit de regio meldden zich om de band te binnen te halen, niet in de laatste plaats
omdat er vaak dorstige kennissen meekwamen. De druk werd wat te groot voor
bassist Dirk en deze dacht dat een discoband hem toch iets meer zou liggen.
Jan Hartman zag nu dat het hier toch wel om een engszins serieuze aangelegen
heid ging, en dat er wat te halen was. Hij ging dan ook welwillend in op een nieuw
aanbod om zich bij de groep te voegen. Zijn contact met veel vooraanstaande
muzikanten uit de regio was het begin van heel wat personele wisselingen. Zo ook
het verdwijnen van een van de oprichters: Hans Groot. In zijn plaats kwam Kees
Volkers als gitarist, (nu Kubus and the Kingpins en ex Doe Robberts) maar het
hoofdbestanddeel bleef toch Klaas met zijn excentrieke voorkomen en
uitspattingen.
Heden ten dage zitten Kees en Bert nog in de scene, Hans speelt af en toe nog op
de gitaar als hij dat ding per ongeluk tegenkomt op zolder. En Jan?? Doordat zijn
lichaam niet meer deed wat Jan graag wilde, was hij genoodzaakt om het
muzikantenbestaan op te geven. Klaas vertrok na een turbulent leven met de
noorderzon en leidt een teruggetrokken bestaan ergens in het zuiden des lands.
Hans Groot.
113
