Met de groei van het klantenbestand (het
dorp groeide in die tijd behoorlijk snel) en het
verdwijnen van een aantal collega's was dat
achteraf gezien een hele logische stap, maar
voor die tijd had ie zijn stok behoorlijk ver
gezet en de banken waren echt niet scheutig
met het uitlenen van geld (nee!!). Het ging
zelfs zo ver dat de broer van Cees, Jaap, borg
moest staan voor de laatste paar guldens
van de lening (Ome Jaap, nog bedankt hè?).
De bakfietsen werden vervangen door auto's
(geleverd door de firma Schot). Uiteindelijk
werd er eind jaren 70 een tweede winkel in
Oudorp geopend; in een oude lampenwinkel
aan de Westerstraat. Vervolgens werden de
mensen uit de ventwijken uitgenodigd, om
het brood in de winkel te komen halen. In 2012 is de winkel in Oudorp na 32 jaar,
verhuisd naar de Nijenburgh.
Na de vroegtijdige dood van mijn opa
Nico (1968-61 jaar oud) nam mijn vader
Cees, inmiddels als vennoot, de scepter
over. Hij bouwde een compleet nieuwe,
moderne bakkerij met winkel (neergezet
door bouwbedrijf Jan Wester in 1968) op de
plaats van het oude versleten pand waarin
inmiddels twee generaties waren opgegroeid.
In 1979 is er verbouwd (door aannemer Dirk
Staa) en werd de bakkerij bijna twee keer zo
groot en kreeg de winkel een luifel. Opnieuw
verbouwd in 2004 en is de woning bij de
bakkerij gekomen. Op dit moment wordt er
al weer gedacht en gewerkt aan een face-lift
voor de winkel.
In 1984 kwam ik in de bakkerij werken, de omzet groeide en er werden meer
mensen aangenomen. Daar waar eerst alleen mijn vader, moeder en ome Jaap
Vader Cees voor de nieuwe oven in 1968
Ome Jaap
81